//=time() ?>
"ฉันเชื่อว่าการทำข่าวคือหลักการของประชาธิปไตย" - MIRA
.
เพิ่งดูสารคดี writing with fire จบ หนังดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกก (ทำไมได้แค่นอมินีอะ ควรได้ออสการ์นะ)
เป็นที่รู้กันว่าวรรณะในอินเดียยังยึดแน่นอยู่กับสังคมและไม่มีที่ไหนปลอดภัยสำหรับผู้หญิง ทั้งฆ่า ข่มขืน บังคับแต่งงาน
+
แนะนะเมะที่ว่าด้วยโลกที่มีแต่สงครามและความอดยาก จอมมารอยากยุติสงครามเลยทำสัญญากับผู้กล้าว่าเรามาปลูกมันฝรั่งเลี้ยงหมูกันเถอะ! คือกะหาเมะดูสบายๆ ไม่ต้องคิดอะไร แต่ดีกว่าที่คิดเลย มีหลักเศรษฐศาสตร์ การปกครองเข้ามาเกี่ยวเยอะ แน่นอนว่าพูดถึงสิทธิ์ความเป็นมนุษย์เยอะมากๆๆๆ
ที่จริงวาดเต็มละ แต่ครอปเหลือเท่านั้น อยากให้ตาเด่น เห็นขั้นตอนวาดแล้วก็ตลกดี เดิมทีแค่จะสเก็ตช์เล่นๆ เลยไม่ได้วางเลเยอร์เส้นร่าง และก็เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ที่วาดเลเยอร์เดียวแล้วติดลมจนเป็นภาพจริงจัง สานเส้นอยู่ดีๆ ก็เทสีเลย ꉂꉂ(ᵔᗜᵔ*)
คือต่อให้ไม่ใช่เคียวจูโร่ก็ยังตะบี้ตะบันไถบรัชวาดดีเทลผมอยู่ดีอะ ฝึกสมาธิดี
ได้รับอิทธิพลการวาดผมมาจาก อ.อารินะกับป้าแคลมป์เลยฮะ ในยุคเด็กน้อยมัธยมฝึกด้วยการก็ลอกลายมาดื้อๆนั่นละฮะ ก็ปรับมาเรื่อยๆ
//ถึงกับไปรื้อสมุดวาดรูปออกมาเลย อืม ตัวฉันในวัยนั้นใช้เซนส์อะไรในการเลือกสีละเนี่ย
นิทรรศการดาบพิฆาตอสูรของ อ.เข้ คือยิ่งใหญ่มากกกกก มีปลายปีนี้อะ ต้องทำไงถึงจะได้ไป ได้ออกจากประเทศนี้ไป
ในที่สุดดดดดดดด เป็นเรื่องในดวงใจที่ชอบมากๆ feel good/ chicken soup for the soul และเรือผี(ความหมายตรงตัว)แล่นตลอดเวลา เจ็บปวดแต่งดงามมาก
//ชาวเรือลุ้นมาก ดีที่ sic ได้ ไม่ต้องตบตีกับใคร ไปตบตีกับ บก.แทน เพราะเพจซีแปลไว้ดีมากจริงๆ สำนวนเอย ตรงครต.ด้วย เกร็ดเรื่องชื่อเอย
จากรีล่า ยูโฟ่ไม่วาดรอยการฝึกของเรนโงคุจริงๆ เสียดายพ้อยต์ตรงนี้อะ https://t.co/4er8EnKjmN