Brianfeelfine | HPさんのプロフィール画像

Brianfeelfine | HPさんのイラストまとめ


My Potter Art
linktr.ee/Brianfeelfine

フォロー数:183 フォロワー数:315

ดัดลีย์เริ่มร้องไห้เสียงดัง อันที่จริงเขาไม่ได้ร้องไห้จริงๆหรอก เขาไม่ได้ร้องไห้จริงๆ มาหลายปีแล้ว เขารู้ว่าแค่แกล้งทำหน้าเหยเก และตะเบ็งเสียงคร่ำครวญ แม่ของเขาก็ยอมให้ทุกอย่างที่เขาต้องการ

"โอ๋ อะโอ๋ โอ๋นะ ลูกรัก อย่าร้องไห้ แม่ไม่ปล่อยให้เขาทำวันพิเศษของหนูพังหรอก"

5 4

"ไม่ต้องขอโทษหรอกครับคุณ วันนี้ไม่มีอะไรทำให้ผมหัวเสียได้!กลับยินดีเสียมากกว่า เพราะคนที่คุณก็รู้ว่าใครหายไปแล้วในที่สุด! แม้แต่พวกมักเกิ้ลอย่างคุณก็น่าจะฉลองวันอันแสนสุขแบบนี้ด้วยนะครับ!"

แล้วชายชราก็กอดนายเดอร์สลีย์ก่อนที่จะเดินจากไป

1 6

"อย่ายุ่งกับลูกสาวฉัน นังลูกหมา!!"

นางวีสลีย์วิ่งพลางเหวี่ยงเสื้อคลุมทิ้ง เพื่อให้แขนทั้งสองเป็นอิสระ เบลลาทริกซ์หมุนตัวกลับมา เธอหัวเราะเสียงก้องเมื่อเห็นผู้ท้าทายคนใหม่

6 8

เสียงใบดาบที่ฟันลงไปถูกกลบด้วยเสียงคำรามของฝูงชน หรือเสียงต่อสู้ของพวกยักษ์ หรือเสียงควบของเซ็นทอร์ แต่กระนั้นดูเหมือนตาทุกคู่จะหันมามองทันที
เนวิลล์ฟันดาบลงไปเพียงฉับเดียว หัวของงูใหญ่ก็ขาดกระเด็น --

10 9

"เดรโกยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า เขายังอยู่ข้างในปราสาทใช่ไหม"

เสียงกระซิบนั้นแทบจะไม่ได้ยิน ริมฝีปากของเธออยู่ห่างจากหูเขาแค่นิ้วเดียว ศีรษะกัมต่ำจนผมยาวคลี่บังใบหน้าเขาจากคนที่เฝ้าดูอยู่

"ใช่" เขากระซิบตอบ

15 14

เขาไม่อาจบังคับเนื้อตัวที่สั่นเทิ้มได้ มันไม่ง่ายเลยที่จะตาย ทุกๆวินาทีที่เขาหายใจ กลิ่นหญ้า อากาศเย็นบนใบหน้า ล้วนแต่มีค่ายิ่งนัก คิดดูเถิดว่าคนอื่นมีเวลาเป็นปีๆ มีเวลาให้ใช้แบบทิ้งขว้าง มีเวลามากเสียจนดูเหมือนมันคืบคลานไปช้าเหลือเกิน แต่เขาเองกลับยึดเหนี่ยวไว้ทุกวินาที

4 7

แฮร์รี่ดิ่งลงไป มัลฟอยชูแขนขึ้นเมื่อเห็นเขาตรงมา แต่เมื่อแฮร์รี่คว้า เขาก็รู้ทันทีว่าไม่ได้ผล กอยล์ตัวหนักเกินไป มือที่ชุ่มเหงื่อของมัลฟอยหลุดจากกำมือของแฮร์รี่ --

"ถ้าเราตายเพราะพวกมันล่ะก็ ฉันจะฆ่านาย แฮร์รี่!" เสียงรอนคำราม

23 13

"เฮ้ย! ที่นี่เขากำลังรบกันอยู่นะ!"

รอนและเฮอร์ไมโอนี่ผละจากกัน แต่แขนยังคงโอบรัดอีกฝ่าย

"ฉันรู้ เพื่อน"

รอนพูด สีหน้าราวกับเพิ่งถูกลูกบลัดเจอร์ฟาดใส่ด้านหลังศีรษะ

"เพราะงั้นถ้าไม่ทำตอนนี้จะไปทำตอนไหนล่ะ จริงไหม"

5 4

"แฮร์รี่!" เขาหายใจหอบ พลางนวดคลึงแผ่นอกกว้างใหญ่ใต้ชุดนอนไหมสีเขียวมรกต "พ่อหนุ่มที่รัก...แปลกใจมาก...มิเนอร์ว่า กรุณาอธิบายด้วย...เซเวอร์รัส...อะไร..."

"อาจารย์ใหญ่ของเราขอตัวชั่วคราว"

ศาสตราจารย์มักกอนนากัลพูด และชี้ไปที่รูรูปตัวสเนปบนหน้าต่าง

9 10

ใบหน้าที่สวยงามแต่น่าหวาดเกรงนั้นประดับด้วยรอยยิ้มเป็นเชิงถาม บนศีรษะเธอมีเส้นวงกลมหินอ่อนแบบบางรัดอยู่รอบ คล้ายมงกุฎที่เฟลอร์สวมในงานแต่งงาน มีตัวหนังสือเล็กจิ๋วสลักไว้บนนั้น แฮร์รี่ก้าวออกจากผ้าคลุม ปีนขึ้นไปบนฐานรูปสลักเพื่อจะอ่าน
"เชาวน์ปัญญาเหลือคณานับคือขุมทรัพย์มหาศาล"

12 11