//=time() ?>
งานอาจารย์อาระตะก็เป็นเอกลักษณ์ดีตรงมักให้นายเอกนุ่งน้อยห่มน้อยบนปก จะซื้อแบบเล่มก็ไม่กล้าเอาไปอ่านข้างนอก 😂
โป๊ๆพระนายเป็นคนรักกันชีวิตคู่จืดจางผัวที่รักเมียขามากกลัวถ้าเอาแล้วเมียเจ็บ แล้วคือนอ.คิดว่าผัวบ่รักคบกันมาเจ็ดปีเหมียนบ่มีความหมายเบื่อว่ะ นอ.เลยขอหย่า พอ.ภายนอกนางคือสุภาพชื่อบื้อๆจนเมียแซว แต่พอพ่อกุกลายร่างเท่านั้นแหละสูเหมียนเป็นอีกคน อ่านเรื่องเดียวไปฟิลอ่านเป็นสิบๆเรื่อง
ทำไมชอบทำหน้ามูมู
นายเอกโดนพระเอกเข้าใจผิดว่าเป็นรุ่นน้องทั้งที่ตัวเองอายุมากกว่าเพราะความหน้าเด็กตัวเล็ก พระเอกชอบนายเอกมากพยายามจีบทุกทาง คลั่งรักวัยเรียนสุดๆ
อ่านได้ที่ https://t.co/cKahE3GPjK
#แนะนำนิยายวาย #รีวิวนิยายวาย #แนะนำนิยายวายจบแล้ว
นักอ่านชอบแบบไหนมากกว่ากันคะระหว่าง
นายเอกหน้าเงิน vs พระเอกจัญรี้จัญไร
แล้วก็ถ้าไม่วาดคู่ชิปตัวเองหรือนายเสนา อิซึหมี(....) เราก็จะไปวาดสานฝันตัวเองอย่าง คู่ชิปตัวเองมีลูกสาวลูกชายแล้วสร้างมม.น่ารักๆฮีลใจตัวเอง
อย่างภาพแรกกับภาพสองเป็นลูกๆของเลโออิซึ ภาพแรกคือลูกสาวตัวน้อยมุดอกจากเสื้อคุณพ่อมาดูหิมะ ภาพสองก็มาม๊าเซนะพาลูกน้อยนอนรอพ่อเลโอกลับบ้าน(+)
เจิ้งซี: เจี้ยนอี! นายเป็นอะไร!?
เจิ้งซี: นายใจเย็นหน่อย!
เจี้ยนอี: ฉันไม่เป็นไร…
เจี้ยนอี: ฉัน…จะไปหาแม่…
เจี้ยนอี: ฉันเป็นคนเดียวที่แม่มีอยู่
แก้เสื้อเหลืองไม่ใช่น้องชายนายท่านแต่เป็นเพื่อน ส่วนน้องแต่งงานยุ https://t.co/sPmbnwgyoV
กึมฮู: ตอนนี้เราไม่จำเป็นต้องหลบซ่อน ขาทั้งสองข้างเป็นอิสระ สามารถไปได้ทุกที่ และนายไม่ต้องหลบซ่อนความรักของเรา เราอยู่ในที่ที่จะไม่มีคนเขวี้ยงหินใส่ความรักของเราอีกแล้ว - ฮือออ จบแบบตื้นตันใจไปอีกเรื่อง น้ำตาจะไหล🥹🥹 #TamingtheTiger #눈에범이서리다 #เนตรเปี่ยมพยัคฆ์
-แต่งงานกันนะบอม-
.
.
-เราจะอาศัยออยู่ในที่ที่ไม่มีใคร ขว้างก้อนหินใส่ความรักของเรา-
.
.
-นายจะไม่ต้องเก็บซ่อน ไม่ต้องกังวล ที่จะพูดคำนั้นออกมาแล้ว-
ฮืออออ จบริงๆแล้วว จะเป็นเรื่องโปรดในใจตลอดไป…..💕💕
#TAMINGTHETIGER #눈에범이서리다
สนุกบั่บตะโกน ไม่อยากเป็นพี่น้องแต่อยากเป็นเมีย พระนายผู้ตีกันตั้งแต่แรกเจอ นอ.คือไม่ชอบหน้าบั่บสุดๆ จนได้มารู้ว่าคือเพื่อนพี่สาว เจอกันทีไรคือตีกันทุกที ผัวหรั่งผัวรวย นอ.จากไม่ชอบหน้าสู่คลั่งรักผัวแต่ศักดิ์ศรีมันค้ำคอจะบอกชอบพี่มันก่อนบ่ได้ ภารกิจคือทำให้ พอ.หลงรักให้ได้ อ้ยยย
หมอ : อยู่มาก็นาน ข้าเพิ่งเคยเห็นสีหน้าแบบนั้นของนายท่านเป็นครั้งแรก
แร้วมันสิปล่อยให้นักอ่านอยู่ดีมีสุขไม่ได้เลยบ่ อีกไม่กี่วันมันก็ขยันบิ้วจัง ตื่นเต้นจนเยวจะแตกนำไปแล้ว วันที่ 17 ทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากอธิษฐาน
“เป็นธรรมดาที่คนผมยาวจะผมร่วง นายน่าจะลองใช้เทรซาเม่นะ จะกัดกี่สีก็ไม่มีดราม่า” อิซางิมอบแชมพูให้อาริวอีกหนึ่งขวด อาริวเดินจากไปหลังจากกวาดพื้นอย่าง✨งดงาม✨
เมื่อมีหอคอยแล้ว บาจิระกับอิซางิก็ลงความเห็นกันว่าเราควรจะมีธารน้ำไหลเพื่อความน่าเกรงขามของหอคอยให้สมกับเป็นปีศาจตัวจริง
“เวทมนตร์ซ่อนปราสาท! นายจะร่ายมนตร์ซ่อนปราสาทได้แบบ✨งดงาม!✨” อาริวร่ายมนตร์แล้วสะบัดผมอีกรอบ
“ขอบใจมาก เอานี่ไป” บาจิระยื่นของขวัญให้อาริวเป็นการตอบแทน
“มันคืออะไร”
“ไม้กวาดจากต้นอ่อนของอิซางิ กวาดเศษผมนายออกไปจากหน้าหอคอยฉันก่อนไปด้วยล่ะ”
อยู่มาวันหนึ่งบาจิระรู้สึกเบื่อเหลือเกินที่จะนอนในป่า “ปีศาจในตัวฉันบอกว่าฉันโดนยุงกัด!”
“ปีศาจไม่ต้องบอกนายก็ควรจะรู้!!” อิซางิสวนกลับทันทีพร้อมเกาตุ่มแดงบนตัว
ทั้งคู่จึงตกลงว่าจะช่วยกันสร้างที่อยู่อาศัย แต่เพราะเป็นปีศาจ จะสร้างบ้านธรรมดามันก็กิ๊กก๊อกเกินไป!