# 遇蛇

"ข้าต้องไปแล้ว"
"ข้าจะไปตามหาเจ้าในชาติหน้า ดีไหม?"
"จะมาจริงๆหรือ?"
"อืม"
"มาให้ไวหน่อยนะ"
"ได้"
"หาให้เจอแล้วใจดีกับข้าด้วยนะ"
"ข้าจะไม่ใจร้ายกับเจ้า"

ภายนอกคือดูบอกลากันนิ่งๆนะ แต่ลึกๆในใจคือเจ็บไม่น้อยแน่นอน สัมผัสได้ เพราะเลาเองก็รู้สึก 🥺🥺🥺

44 60

อีโม่กอดจี้จิ่วเอาไว้แน่น รู้ดีอยู่แก่ใจว่านี่จะเป็นคืนสุดท้ายที่ได้อยู่ด้วยกัน...เขารู้สึกโดดเดี่ยว ราวกับว่าในหัวใจมันว่างเปล่า

นี่เรามาถึงจุดที่ต้องเห็นน้องตายจากพี่ไปอีกแล้วหรอ? โอยยยยยย...จะชาติแรกหรือชาติที่สองก็ไม่มีวันชินอ่ะเอาจริงๆ 😢😢😢

16 19

ละดูฉากที่น้องปิดประตูจากไปสิ! คือจะขยี้อะไรขนาดนั้นก่อน!? ในสายตาพี่อีโม่ที่มองจี้จิ่วอยู่ตลอดคือเศร้าไม่ไหวแล้ว...รอคอยมาตลอด 150 ปี พอได้เจอก็มีอันต้องแยกจากกันอีก ต้องให้รอต่อไปอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยบบ สงสารอ่า 😭😭😭

16 21

ทรมานพอกันทั้งสองฝ่าย ต่อให้ชอบกันรักกันแต่ก็จำเป็นต้องจากลากันอยู่ดี พี่อีโม่ดูอยู่ตลอดว่าจี้จิ่วแสดงความเจ็บปวดใจออกมายังไงบ้าง แต่ก็ทำได้แค่มองอยู่ห่างๆแบบไม่ให้น้องเห็นตัวเอง...ทีมคนอ่านคือเหม่อแล้วเหม่ออีก เจ็บจนชา 😔😔😔

18 21

จี้จิ่วตั้งชื่อให้ภาพที่วาดเองทั้งสองภาพว่า 'บ้านเกิด' โดยมีอีโม่มองดูอยู่ เขาดูจี้จิ่วเผาสองภาพนั้นทิ้งและเดินจากไป...เป็นอันจบการบอกลาอันเงียบงันนี้ลง

พอได้เห็นภาพที่น้องวาดเท่านั้นแหละ คือแทบทรุดจริงจัง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมน้องถึงเผาทิ้ง 😢😢😢

19 20

"ตกลงว่าเจ้ารักเสิ่นชิงเซวียนหรือรักความใจดีของเสิ่นชิงเซวียนกันแน่?"
"แล้วเจ้าล่ะ...ชอบข้าที่เป็นมารหรือชอบข้าที่เป็นมารผู้ตามหาเสิ่นชิงเซวียน? คนที่ชอบข้าคือจี้จิ่วหรือเสิ่นชิงเซวียนที่มาเกิดใหม่?"

อะไรจะผลัดกันถามจี้จุดขนาดนี้ฮึ? 🥲🥲🥲

18 14

คนกับงูฮักกันบ่ได้! | สวัสดี April Fool's day ค่ะ 🤣

45 26

"ในวันนี้ก็เข้าใจเสียที...จี้จิ่วได้ตายจากไปแล้ว ถูกทำลายลงไปจนหมดสิ้นแล้ว"

เข้าใจความรู้สึกขมแต่คายไม่ออกมะ? แบบว่ารสชาติมันติดอยู่ในคออ่ะ ทำยังไงก็ไม่หาย ต่อให้กินหวานเข้าไปมากแค่ไหนก็ยังขม...นั่นแหละ ฟีลนั้นเลย 😫😫😫😭😭😭

20 20

"เอ่ยชื่อข้า"
"จี้จิ่ว"
"ยังไม่พอ"
"จี้จิ่ว"
"ก็ยังไม่พออยู่ดี"
ในช่วงขณะนั้น ราวกับน้ำแข็งและไฟได้หลอมรวมกัน ม่านน้ำแข็งถูกละลายกลายเป็นน้ำ ถูกโอบอุ้มอยู่ใต้ลาวาร้อน กลายเป็นสีแดงฉาน

จังหวะน้องกระชากพี่เข้ามาจูบคืออื้อหือออออออออออออ 🫣🫣🫣🤤🤤🤤

21 17

"ข้าว่าข้าดื่มมากเกินไปแล้วจริงๆ...เจ้ามีสองคน"
"แล้วตอนนี้ล่ะเห็นกี่คน?"
อีโม่มองคนตรงหน้าเขาราวกับได้ย้อนกลับไปเมื่อ 150 ปีก่อน...วันวานที่ได้อยู่กับเสิ่นชิงเซวียน

โมเมนท์นี้โรแมนติกเว่อ ทิ้งความขมแป๊บ ขอเขินก่อนนะ งื้อออออออออ 🫣🫣🫣😳😳😳

19 23

"ข้าไม่ใช่เสิ่นชิงเซวียน"
"เจ้าใช่"
"ไม่ใช่"
"ใช่"
"แต่ข้าไม่รู้จักเจ้าเลย! ความทรงจำข้ามีแค่ 28 ปีเอง!"
"แต่ข้ามีความทรงจำ 200 ปี และอดีตชาติของเจ้า"

ไม่ว่าน้องจะแย้งมายังไง พี่ก็แย้งด้วยความจริงกลับไปได้หมด คนเมาถึงกับเหนื่อยจะเถียงเลยทีนี้ 😅😅😅

15 20

"ดื่มมากเกินไปแล้วหรือเปล่า?"
"เปล่า...เจ้าอยากให้ข้าเป็นใครนะ?"
"ก็ต้องเป็นเสิ่นชิงเซวียนอยู่แล้ว"
"แล้วจี้จิ่วล่ะ?"
"ข้าไม่รู้..."

พอเมาแล้วน้องแทบจะพูดความอัดอั้นตันใจที่มีทั้งหมดออกมาเลย พี่อีโม่ก็ตอบแบบตรงๆหนักแน่นตลอด 🥺🥺🥺

31 29

'ในสายตาของเขาเห็นได้ชัดว่าไม่ได้กำลังมองข้า ในหัวใจของเขามีเพียงเสิ่นชิงเซวียนมาตั้งแต่ต้นจนจบ...ข้าเป็นได้แค่ตัวแทนเท่านั้น'

โถๆๆ น้องจี้จิ่วคนดีของแม่ หนูน้อยอกน้อยใจพี่เขามากขนาดลงไม้ลงมือได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ? ชอบพี่เขาแล้วสินะเนี่ย 🥺🥺🥺

26 32

"ข้าอยากแต่งแต้มสีดอกบ๊วยให้ทั่วตัวเจ้า และจากข้างในร่างกายเจ้านี้ก็ราวกับข้าได้กลับสู่บ้าน...เจ้าคือบ้านของข้า"
"ต่อให้กลับชาติมาเกิดอีกครั้ง ถึงจี้จิ่วจะตายไป แต่เสิ่นชิงเซวียนก็ไม่มาเกิดหรอก"

ขมแต่ไม่คายอีกล้าววววววววว ใจแม่บางเกินทน 😿😿😿

25 29

"บ้านเกิดเจ้าอยู่ที่ไหน?"
"จำไม่ได้แล้ว"
"ทีเรื่องนี้ล่ะลืมได้ แล้วทำไมลืมเสิ่นชิงเซวียนไม่ได้บ้าง?"
"เจ้าอยากให้ข้าลืมหรือ?"

เป็นคำถามที่ค่อดจี้จุดสุดจี้ใจมาก สะอึกแทนพี่อีโม่เลย ถ้ามันทำได้ง่ายๆพี่เขาก็คงทำไปนานแล้วล่ะจี้จิ่วขา 🥹🥹🥺🥺

19 23

"ข้าไม่เป็นอะไร ปล่อยข้าลงเถอะ"
"ใครปล่อยให้เจ้าตก(ต้นไม้)ลงมา?"
"แค่ขึ้นไปจะเก็บดอกไม้เอง...จะไปโกรธอะไรเด็กมันขนาดนั้น?"

นั่นลูกไงพี่อีโม่ นั่นลูกชายพี่เองไง! มองตาขวางเลยปัดโถ่ หลานยายกลัวจนเหงื่อตกแล้วนั่น โอ๋เอ๋นะหลานรัก แหะๆ 😅😅😅

29 28

พี่อีโม่นี่ก็เป็นพ่อที่ชอบแกล้งชอบบุนรี่ลูกนะ หน้าที่ปกป้องลูกเลยต้องตกมาเป็นของน้องจี้จิ่วไปโดยปริยาย 😆😆😆 ไม่เป็นไรนะหลานยาย ให้ปะป๊าช่วยปกป้องหนูจากคุณพ่อนะคะ ความหวงลูกรัก/หลานรักเข้าแล้วออกยากจริงอันนี้ยายคอนเฟิร์ม 😎😎😎

37 49

'จี้จิ่วทำใจยอมรับแล้วว่าตัวเองคือเสิ่นชิงเซวียนกลับชาติมาเกิด และยอมรับในตัวอีโม่กับเสิ่นเจวี๋ยที่ติดตามมาด้วย...รวมไปถึงยอมละทิ้งความชิงชังที่ครั้งหนึ่งเคยมี'

ภาพครอบครัวอบอุ่นกลับมาแล้ว น้องจี้จิ่วมีมาง้อพี่อีโม่ด้วย น่าร้ากกกกกกกกกกกกกก ~ 🥰🥰🥰

40 36

ไม่ใช่ว่าน้องจี้จิ่วพ่ายแพ้ให้การเป็นเสิ่นชิงเซวียนกลับชาติมาเกิดนะ แต่น้องพ่ายแพ้ให้หัวใจตัวเองที่ตอนนี้หวั่นไหวให้พี่อีโม่แล้วต่างหาก 😉😉😉 ถึงจะยังไม่พอใจหรือชิงชังอยู่บ้าง แต่ก็โอนอ่อนตามพี่ไปมากพอสมควรเลย 😘😘😘

29 29

"สิ่งที่เจ้าต้องการ ข้าไม่มีให้หรอกนะ"
"ไม่มีอะไร?"
"ถึงจะไม่ใช่เสิ่นชิงเซวียน แต่ก็เป็นเขาที่กลับชาติมาเกิด...ข้าไม่ใช่เขา อย่าบังคับข้าเลย"
'ข้าคือจี้จิ่ว...จี้จิ่วที่ไม่มีที่ใดให้ไปแล้ว'

น้องดูเหนื่อยมากจริงๆกับเรื่องตัวตนของตัวเองนี้ 🥺🥺🥺

32 27