# 遇蛇

"หายไปไหนมาตั้งสองปี?"
"ไปนอน"
"นอนสามเดือนไม่พอหรือไง? ถึงได้ตื่นมาแล้วยังต้องไปหาที่นอนต่ออีก"
"เจ้ามีงานของเจ้าที่ต้องทำ แล้วทำไมข้าจะนอนไม่ได้?"

นี่ไม่เรียกนอนละล่ะ แต่เป็นซ้อมตาย ไม่ก็จำศีลนอกหน้าหนาวแหละพี่อีโม่ 5555555555555555 😆😆😆

29 29

'สำหรับเขา ข้าเป็นเพียงภาชนะที่ถูกสลักชื่อเอาไว้ว่าเสิ่นชิงเซวียน...เมื่อไหร่เจ้าจะเข้าใจเสียที? ข้าคือจี้จิ่ว ไม่ใช่เสิ่นชิงเซวียน'

สรุปคือไม่ใช่ว่าน้องเกลียดพี่ แต่แค่อยากให้พี่มองน้องที่เป็นจี้จิ่ว ไม่ใช่เสิ่นชิงเซวียนนั่นเองนะคะนะ 🥲🥲🥲

34 40

ด้วยความที่น้องขอยืมใช้พี่เป็นไม้กันหมาขู่ให้ศัตรูกลัว ก็เลยยอมให้นอนพันอยู่อย่างนั้น แถมลูบหัวให้ด้วยอีกหนึ่งกรุบ...จะบอกว่าใจมัมหมีฟูขึ้นมากเลยหลังจากแห้งเหี่ยวมาสักพักเพราะการเล่าย้อนอดีต ดีกันนานๆน้า อย่าเพิ่งทะเลาะกันเนาะ 🥰🥰🥰

38 33

"ท่านพ่อดื่ม 'สุราเมามายร้อยวัน' เข้าไปทีเดียวจนหมด ทำให้ต้องนอนหลับอย่างน้อยสามเดือน"
"เจ้าไปเจอเขาที่ไหน?"
"ในหลุมศพ...ของป๊าข้า"

นอกจากจะเฮิร์ทจนต้องพึ่งเหล้าให้เมาแล้ว ยังมานอนซุกเสื้อคลุมของเซวียนเอ๋อร์อีก ใจดิฉันนั้น...😢😢😢😭😭😭

42 42

"ตอนที่ป๊าข้ายังอยู่ ท่านพ่อไม่เหมือนเป็นมารที่บำเพ็ญเพียรมากว่าพันปีเลย รู้จักพูดคุย รู้จักหัวเราะ...เหมือนเป็นแค่เพียงคนธรรมดาๆคนหนึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อ"

คือแบบ...อย่าเล่าย้อนอดีตบ่อยสิ มันเจ็บตรงนิ้ ตรงที่หัวใจแม่นิ้ เจ็บจี๊ดๆเรยนะ 🥺🥺🥺

49 51

ขอล่ะ พอสักทีเถอะ...ถ้าขืนยังบาดหัวใจอยู่แบบนี้ต่อไปเราจะร้องไห้จนตายกันหมด! 😢😢😢 เสิ่นชิงเซวียนลูกแม่ แม่คิดถึงหนู แม่อยากได้หนูคนเดิมกลับมารักพี่อีโม่เขาเหมือนเดิม พี่เขาเดียวดายมากจริงๆพอไม่มีหนูอยู่ด้วย แม่ร้องไห้หนักมาก ฮือออออออออออออออ 😭😭😭

32 34

"เสิ่นชิงเซวียน ดูเจ้าสิ แม้ยามหลับก็ดูยังไม่สงบเลย เป็นข้าที่ทำร้ายเจ้าจริงหรือ?...ข้าคิดถึงเจ้า"

คือแบบ...หมดคำจะพูด ร้องไห้ได้อย่างเดียว แม่เองก็คิดถึงเซวียนเอ๋อร์มากเหมือนกัน ใจหายเป็นรอบที่ล้านเพราะน้องไม่อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว 😢😢😭😭

29 32

...คืนนั้นอีโม่กลับไปที่บ้านตระกูลเสิ่นซึ่งมีหลุมฝังศพของเสิ่นชิงเซวียน ชายคนที่เคยนั่งเก้าอี้ดมกลิ่นดอกกุหลาบพร้อมรอยยิ้ม คือคนเดียวกับที่นอนหลับอยู่ในหลุมศพตอนนี้...

เอาแล้ว พี่กลับมาในที่ๆมีแต่ความทรงจำแล้ว เตรียมหยิบถังมารองน้ำตาเลย 🥺🥺🥺

39 41

"ดาบเดียวอาจฆ่าเจ้าไม่ได้ แต่พันดาบอาจจะทำได้...ไม่งั้นข้าจะฆ่าตัวเองเสีย!"
"ถ้าเจ้าอยากเป็นจี้จิ่ว ข้าก็จะไม่ห้ามเจ้า...แต่อย่าเอาชีวิตของเจ้ามาต่อรองกับข้า"

เป็นคืนที่สาหัสจริงๆ พี่อีโม่ไม่โอเคมากที่ชาตินี้น้องก็ไม่สนใจชีวิตตัวเองอีกแล้ว 😫😫😫

27 22

"ถ้าเข้ามาใกล้ข้าอีก ข้าจะฆ่าเจ้า!...ข้าไม่ใช่เสิ่นชิงเซวียน ข้าคือจี้จิ่ว อย่าใช้ข้าเป็นตัวแทนเสิ่นชิงเซวียน!"
"สำหรับข้ามันไม่ต่างกันเลย...เจ้าฆ่าข้าไม่ได้หรอก"

หนึ่งวันดีสี่วันขมที่แท้ พอน้องต้องถอนหมั้นคือกลับมาชิงชังพี่อีกแล้ว 😩😩😩

15 20

"เจ้าเป็นใคร?"
"มาร"
"ชื่ออะไร?"
"อีโม่"
"ข้าล่ะเป็นใคร?"
"แล้วเจ้าอยากเป็นใคร?"
"จี้จิ่ว...ข้าคือจี้จิ่ว"
"งั้นเจ้าก็คือจี้จิ่ว"

บรรยากาศดูดีขึ้นมากเลยหลังจากต่างฝ่ายต่างก็เริ่มเข้าใจกัน ขอแค่ปล่อยวางและเปิดใจ แค่นั้นเลยจริงๆ ☺️☺️☺️

24 27

ถ้าถามว่ากลับชาติมาเกิดจริงไหม ก็มาดูรีแอคน้องจี้จิ่วตอนได้อ่านบันทึกของตระกูลเสิ่นชิงเซวียนได้เลย 🥺🥺🥺 ชัดเจนแบบไม่มีอะไรมากั้นขวาง จิตวิญญาณจากชาติที่แล้วยังส่งก้นบึ้งของหัวใจมาถึงชาตินี้ได้อ่ะคิดดู 😢😢😢

25 19

"ข้างนอกมันหนาว เจ้ากลับไปเถอะ"
"เขา(เสิ่นเจวี๋ย)เป็นลูกเจ้าหรือ?"
"เขาดูเหมือนข้าตรงไหน?"
'...เหมือนเจ้ามากกว่าเห็นๆ...'

อันนี้ถูกต้องที่สุด 80% ของหลานยายคือได้มาจากเซวียนเอ๋อร์จริงๆ คอนเฟิร์ม! 😉😉😉

31 31

"ท่านพ่อ! ท่านตั้งใจจะทำอะไร? ทำไมต้องรุนแรงใส่เขาขนาดนั้น!?"
'พวกเขาเป็นพ่อลูกกันหรือ? กำลังพูดถึงข้าอยู่หรือเปล่า?'
"ไม่รู้...ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงปล่อยมือจากเขาไปไม่ได้"

คือมาถึงขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ตัวว่ารักน้องอีกหรอพี่!? 😮‍💨😮‍💨😮‍💨

20 14

"อยากฆ่าข้ามากขนาดนั้นเชียวหรือ?"
"แน่นอน"
"มันยังไม่จบง่ายๆหรอก"

เจ็บยิ่งกว่าแผลที่ถูกน้องแทงคือใจที่ได้รู้ว่าน้องพยายามผลักไสตัวเองแค่ไหน...แต่พี่ไม่สนพี่ไม่แคร์ เพราะพี่จะอยู่ และน้องก็ห้ามพี่ไม่ได้ 😅😅😅

26 21

ถึงขนาดทนให้พี่อีโม่เอาเปรียบตัวเองอีกต่อไปไม่ไหวจนต้องวางแผนลอบฆ่าเลยทีเดียวนะ น้องจี้จิ่วเจ็บปวดทรมานขนาดนี้เลยอ่ะ 😢😢😢 แล้วแม่จะทำอะไรได้บ้าง? ถึงจะอยากให้ลงเอยกันมากแค่ไหนก็มองข้ามความรู้สึกส่วนตัวของทั้งสองคนไม่ได้จริงๆ 😩😩😩😭😭😭

22 17

ในขณะที่เคสของพ่อกับปะป๊ากำลังดราม่าตึงเครียดได้ที่ ฝั่งลูกชายที่ได้เจอปะป๊าอีกครั้งก็ดีใจจนเก็บยิ้มไม่อยู่...ถึงป๊าจะจำกันไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ลูกจะมาอยู่ข้างๆ เป็นทหารในกองทัพของป๊าเอง ลูกก็รักและคิดถึงป๊ามากไม่ต่างจากท่านพ่อหรอกน้าาาาาาาาาาา 🥰🥰🥰

30 21

'จากจี้จิ่วผู้สง่างามมาเป็น 20 ปี ตอนนี้กลับต้องยอมจำนนต่อมาร...แบบนี้จะให้ทนรับไหวได้อย่างไร?'
"น้ำพวกนี้สะอาดบริสุทธิ์กว่าตัวข้าเสียอีก"

ความอ่อนโยนของพี่อีโม่คือช่วยอะไรไม่ได้เลย น้องจี้จิ่วรู้สึกไม่โอเคมากๆอ่ะ ใจแม่นั้น...💔💔💔😭😭😭

16 17

...คืนนั้นอีโม่ล็อคจี้จิ่วไว้ด้วยอ้อมแขนอย่างแนบแน่นราวกับเป็นสมบัติล้ำค่าที่กลัวว่าจะถูกแย่งไป เขาจูบจี้จิ่วอย่างอ่อนโยน แต่จี้จิ่วกลับหลับตาตลอด ไม่อยากรับรู้การเคลื่อนไหวอันอ่อนโยนของอีโม่...

คือเข้าใจพี่นะ แต่ก็สงสารน้องอ่า งือออออออออออออ 😣😣😣

29 28

เสิ่นเจวี๋ยคือส่วนผสมที่ลงตัวของพี่อีโม่กับเซวียนเอ๋อร์มากๆอ่ะ น้องได้จิตใจอันอ่อนโยนดีงามมาจากปะป๊าชิงเซวียนคนสวย และน้องได้ความหล่อคมผัดสัวมาจากท่านพ่ออีโม่คนเย็นชาติดซึน...ยายล่ะปิ๊มปิ่มไม่ไหว มีหลานที่สมบูรณ์แบบดีละเกินนนนน ~ 🥰🥰🥰😚😚😚

22 21