//=time() ?>
*นางิแกล้งเตะบอลใส่อิซางิที่นั่งพักอยู่ขอบสนาม*
นางิ : เจ็บตรงไหนไหมครับ
อิซา : ไม่ครับ
นางิ : โทษทีครับ พอดีลูกมันวิ่งไปหาแม่
“ ฉันน่ะ ชอบบาจิระที่สุดเลย ! “
“ จริงหรอ !? อิซางิพูดจริงหรอ ที่ว่าชอบฉันน่ะ ! รู้มั้ยฉันเองก็ชอบ - “
“ อื้อ ! ก็บาจิระเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราเลยนี่น่า “
“ เห๊ะ ? “
นี่คิดภาพ ไคอิซา + เนสอิซา ของ Streamer AU ว่า
อิซางิเป็นสตรีมเมอร์เงียบๆ ของตัวเอง เป็นสายวิเคราะห์สตอรี่เกม ทีนี้ก็ไม่ได้แมสขนาดนั้น แต่จู่ๆ เจอสตรีมเมอร์ระดับตำนาน 2 คนมาแข่งกันโดเนท แต่น้องงง ไอ้ 2 คนนี้มาเจอเราได้ไงวะ?
#สวนดอกไม้ฤดูหนาว #นางิอิซา #รินอิซา #ออลอิซา
'อิซางิ' นามของลูกชายตระกูล มหาเศรษฐีมีฉายาว่า'อาย' เนื่องจากนิสัยชอบหลบหน้าคนที่ไม่รู้จักหรือเวลาเจอคนเยอะๆอิซางิจะเอาหน้ามุดเสื้อบอดี้การ์ดของอิซางิทันทีนั่นเลยเป็นสาเหตุฉายา'ยัยอาย'
#สวนดอกไม้ฤดูหนาว #นางิอิซา #ออลอิซา ดอกไม้ของเรื่องนี้คือดอกลิลลี่สีม่วง
"ด..เดี๋ยวสินางิ! หยุดแล้วมาฟังกันก่อนได้มั้ยเนี่ย" อิซางิที่กำลังพยายามหยุดคนตัวสูงที่เดินหนีเขาให้มาคุยกันให้รู้เรื่อง
"หึ แล้วทำไมนายต้องไปเดินตามคนพวกนั้นด้วย ทั้งที่เห็นๆอยู่ว่ามันจ้องจะเอานายอยู่"
เมื่ออิซางิอยากไฮทัชเยลลี่ชมพูกับเทพแงวดำนุริน ... เมี้ยวฟ่อวแง่ง //ลับเล็บ
#ออลอิซา Takt Op. Destiny AU
isg Musicart ver.
ที่ซิมโฟนีก้าสาขาญี่ปุ่นมีเรื่องเล่าที่ไม่ว่าจะหน้าใหม่หรือหน้าเก่าจะต้องรู้จักเป็นอย่างดี
เรื่องของมิวสิคาร์หนุ่มน้อยอย่าง 'อิซางิ โยอิจิ'
จิงิอิซา AU : omegaverse บางคนในโลกจะมีลักษณะเป็นสัตว์ในตัวอิซางิเป็นเสือขาวหิมะกับจิงิที่เป็นโอเมก้ากลิ่นกัญชาแมวทั้งคู่เจอกันที่บลูล็อคแหละปกติไม่มีใครอยากเข้าใกล้จิงิริมากนักเพราะกลิ่นฟีโรโมนของอีกฝ่ายแต่เพราะหน้าตาที่หล่อเหมือนพวกคุณชายเลยทำให้ยังพอมีแฟนคลับอยู่ห่างๆบ้าง(+)
อิซางิลั่น I can buy myself flowers
รินถาม เงินในกระปุกหายไปไหน 60 ปอนด์ อิซางิ ตอกกลับ ฉันขโมยเงินเธอไปแค่นี้ ทีเธอขโมยหัวใจฉันไป ยังไม่ว่าอะไรเลย
นี่ไม่ใช่ไก่ธรรมดาแต่เป็น ไก่เซอร์ เอ้ย! ไคเซอร์ เอ้ย! ถูกแล้ว! ไก่ตัวอวบอ้วนยืนโพสต์ท่าบินไปบิดมาโชว์ขนสลวยพร้อมส่งวิงค์ให้อิซางิ
แต่!!!! อิซางิไม่ชอบไก่เพราะอิซางิเคยเรียนภาษาไทยมาว่าไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง ไก่เป็นสัตว์ดุร้ายอันตราย!!!!
“มีผู้บุกรุก!” บาจิระและอิซางิรีบวิ่งออกมาดูจึงได้เจอกับชายแปลกหน้าสองคน เด็กหนุ่มผมขาวที่ขี่หลังเด็กหนุ่มผมม่วงกำลังใช้หลอดสิบกว่าอันต่อกันเพื่อดูดนมช็อคกล้วยกินจากทะเลสาบ
“ฉันไม่อยากกินแล้ว” นางิคายหลอดทิ้ง
“เป็นธรรมดาที่คนผมยาวจะผมร่วง นายน่าจะลองใช้เทรซาเม่นะ จะกัดกี่สีก็ไม่มีดราม่า” อิซางิมอบแชมพูให้อาริวอีกหนึ่งขวด อาริวเดินจากไปหลังจากกวาดพื้นอย่าง✨งดงาม✨
เมื่อมีหอคอยแล้ว บาจิระกับอิซางิก็ลงความเห็นกันว่าเราควรจะมีธารน้ำไหลเพื่อความน่าเกรงขามของหอคอยให้สมกับเป็นปีศาจตัวจริง
“เวทมนตร์ซ่อนปราสาท! นายจะร่ายมนตร์ซ่อนปราสาทได้แบบ✨งดงาม!✨” อาริวร่ายมนตร์แล้วสะบัดผมอีกรอบ
“ขอบใจมาก เอานี่ไป” บาจิระยื่นของขวัญให้อาริวเป็นการตอบแทน
“มันคืออะไร”
“ไม้กวาดจากต้นอ่อนของอิซางิ กวาดเศษผมนายออกไปจากหน้าหอคอยฉันก่อนไปด้วยล่ะ”
ทั้งสองคนจึงไม่เข้าใจ กากามารุเครียดมากอยากหาทางช่วย
เขาลากเด็กหนุ่มผู้มีปีศาจในตัวทั้งสองให้ตามเข้าป่าไปที่แท่นหิน กากามารุกระโดดเอาหัวโหม่งหินเต็มแรง หัวไม่แตกแต่หินแตกเพราะหัวกากามารุแข็งมากเหมือนหินเดธร็อคในมายคราฟ บาจิระกับอิซางิจึงได้หินมากมายกลับไปสร้างหอคอย
อยู่มาวันหนึ่งบาจิระรู้สึกเบื่อเหลือเกินที่จะนอนในป่า “ปีศาจในตัวฉันบอกว่าฉันโดนยุงกัด!”
“ปีศาจไม่ต้องบอกนายก็ควรจะรู้!!” อิซางิสวนกลับทันทีพร้อมเกาตุ่มแดงบนตัว
ทั้งคู่จึงตกลงว่าจะช่วยกันสร้างที่อยู่อาศัย แต่เพราะเป็นปีศาจ จะสร้างบ้านธรรมดามันก็กิ๊กก๊อกเกินไป!