//=time() ?>
โฮ่ แทนที่จะหนีกลับเข้ามาหาข้าเชียวรึ
ถ้าข้าไม่เข้าใกล้เจ้าแล้วข้าจะเข้ามาจัดการได้อย่างไรละ
ผนึกความทรงจำบทที่ 6 (เจ้าแห่งอาราคาวะผู้ขี่คลื่น) #ไบโออาริ
ในขณะที่ข้านำเหล่าอสูรแห่งอาราคาวะหลบหนีอยู่นั้น ก็ได้พบกับการจู่โจมของอสูรสมุทร ร่างกายข้าแม้บาดเจ็บสาหัส แต่กลับมีเสียงอันคุ้นชินดังขึ้นในโสตประสาทของข้า(1)
ผนึกความทรงจำบทที่ 5 (เจ้าแห่งอาราคาวะผู้ขี่คลื่น) #ไบโออาริ
ในขณะที่ข้ากำลังหลบหนี ข้าก็มองไปยังท่านเจ้า เขาก้มหัวเป็นเวลานานแล้ว เขามองจากเบื้องบนเพื่อปกป้องพวกเรา แม้ว่าพวกปีศาจจะพยายามโจมตีแต่เพราะพลังของท่านเจ้าจนไม่อาจจะรุกเข้ามาได้(1)
ผนึกความทรงจำบทที่ 4 (เจ้าแห่งอาราคาวะผู้ขี่คลื่น) #ไบโออาริ
"ตอนนี้เจ้าต่ำต้อยริอาจจะเป็นเจ้าแห่งอาราคาวะ หึ ช่างมักใหญ่ใฝ่สูงเสียจริง"
"คิดจะอพยพชาวอาราคาวะไปที่เกียวโตรึ อีกไม่นานข้าก็ไล่ตามทันแล้ว"
ข้าส่ายหัวอย่างเดือดดาล "เจ้าแห่งอาราคาวะจะหนีไปได้ยังไงละ(1)
ผนึกความทรงจำบทที่ 3 (เจ้าแห่งอาราคาวะผู้ขี่คลื่น) #ไบโออาริ
อาภรณ์ที่สวมอยู่บนร่างของเขาคือชุดเกราะที่ได้มาจากการเอาชนะทั่วผืนสมุทรในครานั้น ตัวข้าในวัยเยาว์เคยพบท่านจ้าวแห่งลุ่มแม่น้ำอาราคาวะที่แสนสง่าผ่าเผย(1)
ผนึกความทรงจำบทที่ 1 (เจ้าแห่งอาราคาวะผู้ขี่คลื่น) #ไบโออาริ
ความฝันสมัยเด็กของข้าคือหลังจากที่ข้าพิชิตโลกใบนี้แล้วจะได้รับขนานนามว่า "เจ้าแห่งอาราคาวะ"
"เจ้าแห่งอาราคาวะ" ก็เป็นแค่ชื่อวีรบุรุษทั่วไปนั่นแหละ กับเจ้าบ้าที่ชอบมาแกล้งข้าน่ะนะ(1)