//=time() ?>
ー จงอย่าได้เจ็บปวดเลยอาทาเนเซีย จงเติบโตไปแล้วมีความสุขกับคนที่เจ้ารักและหวงแหนเถอะ
" อีกสิบวันข้าจะมาเอาออก ดังนั้นอยากเรียกร้องอะไรก็รีบไปเรียกร้องซะ " https://t.co/AqQPDmkNAP
" หนึ่งชีวิตเจ้าที่ไม่รู้ว่าจะได้ใช้ไปได้อีกกี่ปี หากอย่างจะทำสิ่งใดแล้วมันไม่ทำให้เจ้าทุกข์ก็จงทำไปเถอะ "
ตนขยับกายเอื้อนตัวขึ้นจากเก้าอี้เล็กน้อยพร้อมกับยกแขนขึ้นพิงศีรษะอย่างสบายตัว
" จะสุขสันต์บ้างหรือเฮฮาบ้างก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร จะหลุดโลกบ้างหรือสุดเหวี่ยงบ้างก็ช่างปะไร "
นิ้วหนาเคาะเบาะโซฟาตัวนุ่มกำลังดีในขณะที่สายตาจับจ้องไปที่กระดาษสีขาวบางบนโต๊ะ
" ข้าไม่อยู่เพียงไม่นานกลับมีผู้คนมากมายขนาดนี้เชียวหรือ . . . "
ตนปิดเปลือกตาลงอย่างหน่ายใจแม้งานส่วนมากจะไม่จำเป็นต้องรีบทำแต่พอกลับมาดันต้องรีบเสียอย่างนั้น
#จะทำความรู้จักใหม่กับคนที่มาเมนชั่น
" หนหนึ่งเคยรีแมวแข่งกับข้า . . . เสียใจด้วยที่ข้ามีคนช่วย "
ถึงจะไม่อยากพูกถึงเจ้านั่นก็เถอะ https://t.co/mwGV0f8qV6
วันนี้ก็คงเป็นอีกวันที่เทพพระอาทิตย์นั่นส่องแสงจ้าขนาดที่ตนชักเริ่มรำคาญ
" พวกเจ้าคงจะไม่ได้คิดที่จะออกไปไหนกันหรอกนะ ถ้าจะออกไปก็เอาองครักษ์ไปกันด้วย . . . "