//=time() ?>
ดูเหมือนวันนี้จะทำงานได้ไม่ค่อยดีเลย เพราะมัวแต่คิดอะไรในหัวอยู่ตลอดจนโดนหัวหน้าดุเอาอีกแล้ว แย่จริงๆเลย. .
“เห้อ~ นี่ฉันเป็นคนแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะเนี่ย—”
ตนสะบัดไล่ความคิดถึงใบหน้าของบุคคลนั้นออกพลางรีบเดินไปตามถนนนามิโมริเพื่อกลับห้องพัก
ใกล้เวลางานแล้วฉันจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าและเดินออกจากที่พักมาตามถนนของเมืองนามิโมริ
“ขอให้วันนี้ฉันไม่ทำราเมงของลูกค้าอึดด้วยเถอะน้า—”
ฉันพูดกับตัวเองเบาๆพลางเดินมองรอบๆไปด้วย ระหว่างนั้นก็ได้เดินสวนทางกับบุคคลที่ดูคุ้นตาเป็นอย่างมาก ฉันจึงค่อยๆแอบหันไปมองและยืนอยู่ตรงนั้นสักพัก
“สำหรับคืนนี้ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีของทุกคนนะคะ—”
ถึงจริงๆแล้วจะต้องนั่งเขียนงานต่อให้เสร็จก็เถอะ แต่ก็กล่าวทักล่วงหน้าไว้ก่อนดีกว่า ไม่งั้นฉันคงต้องเผลอหลับไปก่อนแน่ๆเลย. .ต้องรีบเคลียร์งานให้เสร็จ พรุ่งนี้จะได้ไปส่งราเมงได้อย่างไม่กังวลใจ~