//=time() ?>
@PalBeloved “รายนั้นไม่ต้องห่วง”
“เธอมีหน้าที่แค่ระวังไม่ให้ตัวเองเข้ามาในนี้ก็พอ”
…..
ให้ตาย เหมือนสนทนากับประตู
“เอาเถอะ”
ล้มเลิกความคิดจะต่อความยาวสาวความยืดกับหมอนี่ตั้งแต่ตรงนี้เลยจะดีกว่า เพราะดูท่าแล้ว คนที่เหนื่อยน่าจะเป็นเขานี่ล่ะ
“สมมติว่าฉันไม่ได้พูดอะไรก็แล้วกัน” https://t.co/nS8MGYzUBx
“เห—ถ้าเข้าใจไม่ผิด เมื่อคืนมีคนซึมจนระหกตัวเองมานอนบนโซฟาตัวเก่างั้นสิ?”
“หึ”
“น่าสนใจดีจริงๆ”
@MatthxwRaynor_ “10”
เขาเริ่มนับ
“9”
และยังนับต่อไป
“8”
.
.
“4”
แม้จะใช้ระดับเสียงปกติ แต่เหมือนกับว่าเสียงนั่นมันดังกว่าทุกทีโดยเฉพาะภายในสตูที่มีเพียงเขาสองคน
“3”
แต่จินไม่สน เจ้าของดวงตาสีฟ้าแทบไม่ขยับตัวด้วยซ้ำ เขาเอาแต่จ้องไปที่ใบหน้าเจ้าของสมุดสเกต
“2”
และ..
“1”
เอาเถอะ ทำให้มันจบๆ ไป
“ ไม่รับปากว่าจะทำตอนไหน ตีสอง ตีสามก็ได้ ใครจะไปรู้ — เอาเป็นว่า ว่างตอนไหนก็ตอนนั้นก็แล้วกัน ”
“ ตามนั้น ”
#จะทําความรู้จักกับคนที่มารีทวิต