//=time() ?>
“ วาระสำคัญเช่นนี้ หากผมไม่ร่วมยินดีกับการเติบโตของคฤหาสถ์ก็ไม่อาจเรียกตนว่าผู้ล่า “
นิ้วเรียวปัดปอยผมสองสีของตนเบาๆ ก่อนจะขยับแว่นตาให้เข้าที่
“ ขอให้ผมได้ต้อนรับคุณด้วยความงามของฝรั่งเศสด้วยนะครับ หวังว่าพวกคุณจะซื้อชุดใหม่ของผมนะครับ “
sv.เด็กน้อย [3วัน]
“ที่นี่ไม่ใช่ฝรั่งเศส พวกคุณเป็นใคร...”
เพียงลืมตาสถานที่ก็แปรเปลี่ยน โจเชฟมองไปทางซ้ายทีขวาทีอย่างสับสน ก่อนจะสะดุดตาเข้ากับกล่องสีดำพร้อมขาตั้งใกล้ตน
“นั่นเรียกว่าอะไรหรอครับ”
ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย,
“กล้อง? ถ้าถ่ายแล้วจะจดจำคนนั้นไว้ตลอดกาลได้ไหมครับ”
https://t.co/lNcjHSn8sR
“ความคิดและความทรงจำจะตราตรึงเสมอหากเรื่องนั้นเป็นเรื่องราวที่ดี”
“ในช่วงปีที่ผ่านมา คุณเองก็เป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของผมเช่นกัน”
“ในฟอร์มจะมีช่องให้ทั้งพูดคุยและระบายเรื่องอึดอัดในใจ รวมถึงเป้าหมายของคุณ”
“ให้ผมได้ดูแลคุณบ้างนะครับ”
“สวัสดีปีใหม่ครับ”
ช่างภาพทิ้งตัวลงบนโซฟากลางห้องโถง แขนเรียวพาดที่วางแขน,
“เข้าสู่ปีที่2ของผมแล้ว ในปีนี้ผมจะมาเจอทุกคนให้มากขึ้น หวังว่าทุกคนจะยังอยู่กับผมนะครับ”
เขาส่งยิ้มอ่อนโยน ยิ้มที่อ่อนโยนมากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้,
“ฝากเนื้อฝากตัวอีกปีนะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุขครับ”
“ความงดงามของภาพวาดจากจินตกรฝีมือดี มิได้ต่างจากภาพถ่ายนัก”
“ผมมีของขวัญเล็กน้อยที่เตรียมไว้ให้ทุกคนเพื่อตอบแทนความรักและความเอ็นดูของทุกคนครับ”
“รายละเอียดอยู่ในข้อความครับ”