//=time() ?>
“ บทที่ 6 ได้ปล่อยออกมาให้อ่านแล้วก็เล่นกันแล้วสินะ ?
ยังไงก็ขอฝากตัวด้วย ส่วนฉันตอนนี้ยังไม่มีเวลาได้เข้าไปเล่นเลย เป็นยังไงก็มาบอกกันได้ล่ะ ”
“ ขอโทษที่หายไปซะนานอีกแล้ว .. แถมยังไม่ได้อยู่ร่วมฉลองเทศกาลกับพวกเธอเลย
.. อาจจะฟังดูเหมือนข้ออ้าง แต่พอดีฉันป่วยนิดหน่อยน่ะ แต่ก็เกือบจะหายดีแล้วล่ะนะ ไม่ต้องเป็นห่วงไป ?
หวังว่าช่วงที่ผ่านมาพวกเธอจะกินอิ่มนอนหลับกันล่ะ ยังไงก็มาทำปีนี้ให้เป็นปีที่ดีด้วยกันนะ ? ”
“ อะแฮ่ม— สิ่งที่พวกเธอเห็นนั่นเป็นเพียงการเล่นตามเนื้อผ้าของฉันเท่านั้น ฉันกับริชเชอร์ไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้นกันหรอก
… เว้นแต่ว่าริชเชอร์จะคิดจริงจังน่ะนะ ”
“ ขอบคุณที่อุตส่าห์เซ็นเซอร์ให้ก็แล้วกัน ถ้าฉันไม่ได้เป็นคนฝากนายมาบอกก็คงไม่รู้แน่ ๆ ว่านั่นหมายถึงตัวฉันเอง ” https://t.co/Ech2N4B4Al
“ รู้ตัวอีกทีก็มีคนติดตามครบ 100 แล้วสินะ ..
ถึงเป็นเวลาไม่นานนัก แต่ฉันก็รู้สึกดีใจมากที่ได้พบกับพวกเธอทุกคนที่นี่ เหมือนกับว่าพวกเธอเป็นโชคดีของฉันเลย .. ฉันเองก็อธิบายความรู้สึกของตัวเองไม่เก่งเท่าไหร่ คงจะไม่พูดอะไรออกมานัก แต่ก็จะพยายามให้ดีที่สุดล่ะ ”
;
จะวันไหนงานก็ยังคงเยอะเหมือนเคย … ทั้ง ๆ ที่ระหว่างที่หายไประยะนี้ก็ทำงานตลอดแท้ ๆ แต่ทำไมจำนวนกลับไม่พร่องแม้แต่น้อยเลยล่ะ ?
ขืนเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ สักวันหนึ่งมีหวังได้จมกองงานจนลุกไม่ขึ้นแหง ๆ
“ ฮึ่ม— ”