//=time() ?>
เช้าแล้ว..เขาผงกศีรษะขึ้นจากเตียง ขยับมือขยี้ช่วงดวงตาราวกับจะช่วยให้หายง่วง
มีอะไรบางอย่างแปลกไป 'อีกแล้ว'
เขามองฝ่ามือของตนเองที่นิ้วสั้นกุดกว่าปรกติ กล้ามเนื้อแขนที่เคยมีแทบเรียกได้ว่าเป็นก้อนแขน ผิวสากจากการต่อสู้มากมายนับไม่ถ้วนดันนุ่มเหมือนเนื้อเกี๊ยวมูริม...+
จริงอยู่ที่เกี๊ยวเป็นอาหารที่กินแล้วมันไม่เหลือหลักฐานอะไรให้เห็น แต่จะไปคว้านท้องเอาเศษเกี๊ยวมูริมออกมา ก็ไม่ทำให้เอามากินใหม่ได้ นึกแล้วก็เสียรสชาติ +