Prink 🎼🥞さんのイラストまとめ

ฮือ โคมะวันเกิดมาฟุยุน่ารักมากๆเลยค่ะะะะ โดยอิจิกะกับโฮนามิได้ให้สโนว์บอลที่ข้างในได้ทำเลียนแบบทะเลแก่มาฟุยุเป็นของขวัญวันเกิด

❄️: คิดว่าน่าจะชอบนะ
🎸: เอ๊ะ?
❄️: ไม่มีอะไรหรอก ดีใจมากเลยขอบคุณนะ

จากนั้นอิจิกะและโฮนามิก็คุยกันว่าดีใจที่ได้มอบของขวัญให้มาฟุยุ +

การ์ดเลโอนิเว้นนี้สวยมากกก โดยธีมการ์ดคงเป็นวงออร์เคสตรา เพราะโฮนามิกำลังถือไม้กำกับอยู่ เหมือนต้องการสื่อว่าโฮนามิที่เป็นมือกลองคือคนคอยควบคุมจังหวะของวงดนตรี จึงมีหน้าที่คล้ายกับคอนดักเตอร์ ดังนั้นที่ให้โฮนามิถือไม้กำกับและทำท่าเหมือนตีกลองคือเหมาะมากจริงๆค่ะ โฮ +

เห็นคุณจูนพูดถึงจระเข้ในปีเตอร์แพนก็นึกขึ้นได้ว่าในการ์ดอีเว้นแข่งเกมของอากิโตะ เอมุจังเคยเลือกตัวละครในเกมเป็นจระเข้ แถมในการ์ดอีเว้นสอนวาดรูป เอมุจังก็ใส่เสื้อรูปจระเข้ด้วย.... เหมือนต้องการสื่อว่าลึกๆแล้วเอมุจังก็รับรู้ได้ถึงเวลาที่ไม่สามารถหนีพ้นได้โดยไม่รู้ตัวเลยค่ะ ฮือ

การ์ดอีเว้นนี้น่ารักมากกกกก แถมมาในธีมปีเตอร์แพนที่เหมาะกับวดช.มากๆด้วย เพราะการที่เอมุจังเป็นปีเตอร์แพนก็คงสื่อว่าเอมุจังเป็นคนที่อยากให้วดช.อยู่แสดงโชว์ด้วยกันที่วันเดอร์สเตจต่อไปเรื่อยๆ เหมือนกับปีเตอร์แพนที่อยากให้เด็กๆอยู่ที่เนเวอร์แลนด์หรือสถานที่ที่ไม่มีวันโตขึ้น +

โดยสถานที่ในเศษเสี้ยวก็บอกเล่าความรู้สึกของนีโกะได้เป็นอย่างดีเลย

คานาเดะ: ทุ่งดอกคาร์เนชั่น > ความคะนึงถึง
มาฟุยุ: ห้องสมุดที่ทอดยาวไร้ที่สิ้นสุด > ความเจ็บปวดในชีวิต
เอนะ: สตูดิโอที่รวมภาพที่ยังวาดไม่เสร็จ > ไม่อยากยอมแพ้
มิซึกิ: ห้างที่รวมรวบร้านแสนน่ารัก > ความปรารถนา

[เธรดวิเคราะห์การ์ดเฟสของนีโกะ]

สถานที่ในการ์ดเฟสคือเศษเสี้ยวความรู้สึก ที่ถึงจะไม่ได้เป็นความรู้สึกที่แรงกล้าขนาดที่ทำให้เกิดเซไค แต่ก็เป็นความรู้สึกที่สำคัญของใครสักคนแน่นอน ดังนั้นจึงอยากมาวิเคราะห์ว่าเศษเสี้ยวความรู้สึกของนีโกะแต่ละคนนั้นเกิดจากความรู้สึกอะไรบ้างนะคะ

อมกกก ในที่สุดก็กลับมาแล้วค่ะกับการขายกู้ดจากอาร์ต 2DMV แถมคราวนี้มาทีเดียวยูนิตละ 2 เพลงด้วย น่าซื้อมากๆเลยค่ะ โฮฮ 😭😭

อีกอันก็ "แค่มีอากิโตะอยู่ข้างๆ ฉันยังต้องการอะไรอีกล่ะ"

นีโกะมีการ์ดเฟสครบทุกคนแล้ววว ซึ่งแต่ละคนก็มีธีมที่แตกต่างกันออกไปและสวยเหมาะมากค่ะ นีโกะสุดยอด ยอดเยี่ยม ยิ่งใหญ่ที่สุดเลย 😭💖🎼❄️🎨🎀

ชื่อการ์ดมิซึกิมีความหมายว่า "โลกในอุดมคติที่โดดเดี่ยว" โดยจากการ์ดก่อนเทรนจะเห็นได้ว่าทั้งที่มิซึกิอยู่ท่ามกลางของน่ารักที่ตัวเองชอบ แต่สีหน้ามิซึกิไม่ได้มีความสุขเลย ซึ่งก็อาจเป็นเพราะว่ามิซึกิรู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจ/ยอมรับตัวเองเลย จึงทำให้มีแต่รู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้นเท่านั้น +