//=time() ?>
" ขอโทษที่ไม่ได้เข้ามาเสียนาน สบายดีกันหรือไม่?— "
วันเวลาผ่านไปวันดั่งโกหก พริบตาเดียวก็เดือนพฤศจิกายนเสียแล้ว ผ่านมาได้ตั้งสิบเดือน ทุกคนช่างเก่งเสียจริง
" ขอให้เดือนใหม่นี้เป็นเดือนที่ไม่โหดร้ายสำหรับพวกเจ้า "
" สวัสดียามบ่าย "
เขากล่าวด้วยสีหน้านิ่งเฉยมิเปลี่ยน แต่ภายในใจรู้สึกผิดเล็กน้อยที่มิได้เข้ามาทักทายยามรุ่งสาง หวังว่าเหล่าผู้ติดตามจะมิคับเคืองใจแต่อย่างไร
วันหยุดเช่นนี้— ทุกคนจักพักผ่อนเต็มที่หรือไม่หนา
รุ่งอรุณที่ไร้ซึ่งแสงตะวันถูกแทนที่ด้วยหยาดพิรุณราวกับท้องนภากำลังร้องไห้— อากาศแปรปรวนเช่นนี้ชายหนุ่มหวังว่าทุกคนจักดูแลตนเป็นอย่างดี
" อรุณสวัสดิ์ "
" อย่าตากฝน "