//=time() ?>
มนุษย์ตื่นหรือยัง มนุษย์ทำอะไรกันอยู่ มนุษย์เอาอาหารมาให้กินหน่อยสิ!
มนุษย์ต้องกินข้าวเช้าไหม? มนุษย์จะมีวันที่ดีหรือเปล่า?
มนุษยยยยย์!
“เมี๊ยว!”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ!”
“ก็แค่ ก็แค่จะเอาขนมแล้วก็ดอกไม้มาให้ทุกคนแค่นั้นเองครับ!!! สุ-สุขสันต์วันไวท์เดย์นะ! ก็นะ ถึงจะเป็นไวท์เดย์ก็เถอะ แต่ก็อยากจะให้ของทุกคนเลยนี่นา!!”
#จะให้ขนมกับดอกไม้กับคนที่มาเมนชั่น
[ไม่มีอะไร!:https://t.co/1FjVrIj1aV]
'พรุ่งนี้ไป-'
“ไม่”
'...'
“เดี๋ยวบอกอีกที”
ตอบกลับทันทีก่อนที่ปลายสายจะพูดจบ
ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะออกไปหาอะไรทำสนุก ๆ อย่างเดินเข้าเกมอาเขตหรือไปหาบุฟเฟ่ต์ลดราคากินยกแก๊งค์กับเพื่อนหรอกนะ
แต่มีแค่ผู้ชายด้วยกันน่ะนะ?..เหอะ! น่าเบื่อเฟ้ย! ขอคิดก่อนล่ะกัน!! เดี๋ยวโทรไปบอกอีกที!
— Special Sv.
ณ บริษัทแห่งหนึ่งในโตเกียวที่มีแผนกฝ่ายขายสุดวุ่นวาย
#ถ้าหากเราเป็นพนักงานแผนกเดียวกันในบริษัทเดียวกัน
•มี OOC**
•วัยทำงานในยุคปัจจุบัน
•เซอร์วิสพิเศษร่วมกับแก็งค์เรวะ
•ระยะเวลา2วัน(สิ้นสุดวันอาทิตย์)
“เฮ้ยอะไร ๆ ๆ !!!”
“อะไรน่ะ!? เสียงอะไร! ทำไมอยู่ ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นมาล่ะ!? อ เอ๊ะ? พลุ-ไม่สิ..เสียงประทัด?”
“ต แต่นี่มันเกินบ่ายแล้วนะ!! ยังมีคนจุดอีกเหรอ!? ตกใจหมดเลยนะ! อยู่ ๆ ก็มีเสียงดังปัง ๆ ๆ ขึ้นมาตกใจหมด!”
“หรือว่าจะมือลั่น? ถ ถ้างั้นคนจุดจะเป็นอะไรมั้ยนี่..”
“โท-มิ-โอ-กะซัง!”
เด็กหนุ่มเอ่ยเรียกชื่อของเสาหลักวารีที่อยู่ด้านหน้าของตนเองทีละพยางค์ ก่อนจะวิ่งถือชามปลาแซลม่อนต้มไชเท้าเข้าไปหาอีกฝ่าย
“อ๋า! สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งนะครับ!”
“ทานมื้อเย็นกันเถอะครับ!”
“ทุกคนอย่าลืมทานมื้อเย็นกันนะครับ! วันนี้คงจะเหนื่อยกันมามากแล้วใช่มั้ยล่ะ! พักกันสักหน่อยนะคร้าบ~”
“วันนี้บ้านผมทำข้าวหน้าปลาไหลล่ะ! อาเร๊ะ? ทำไมไม่ใช่เอโฮมากิงั้นเหรอ?”
“เพราะผมเก็บไว้ทำพรุ่งนี้ไงล่ะ✨”