//=time() ?>
อะไรอะไร~ ข้าก็เพียงแค่ช่วยพวกเขาให้ได้มีความสุขนิรันดร์เท่านั้นเอง
เพราะการช่วยผู้คนที่เป็นทุกข์นั้นคือหน้าที่ของข้า
การกินเขาเหล่านั้นมิให้เหลือแม้แต่กระดูกหรือเลือดซักหยดคือการนำทางไปสู่ความสุขอันเป็นนิรันดร์
นั่นเพราะข้า คือศาสดาของลัทธิสรวงสวรรค์นิรันดร์อย่างไรเล่า
"อีกเพียงมิกี่ยามแล้ว ฮึฮึ น่าตื่นเต้น! น่าตื่นเต้น! จักได้พบกันรึเปล่านะ—?"
"ตัวข้าบนจอแก้ว คงดูดีมิใช่น้อย!!"
" 22:45 น. รับชมได้บนช่องทางถูกลิขสิทธิ์ทั่วไป และจงอย่าคิดที่จักหาทางรับชมแบบผิดๆเพราะความเห็นแก่ตัว เพราะข้าจักมิให้อภัยเป็นแน่"
"เอ..? เวลานี้มิใช่ว่าต้องเล่าเรียนหรอกหรือ?"
"นี่ พวกเจ้าน่ะกำลังอู้กันอยู่ใช่รึไม่?"
"เอ๊ะ?? จักไม่สนิทได้อย่างไรกัน! ทั้งที่พูดคุยกันออกจะบ่อยแท้ๆ! แถมเจ้ายังบอกเองว่าเราสนิทสนมกลมเกลียวกัน พูดปดงั้นหรอชินปาจิคุง!" https://t.co/AOfXg8bDrN
เพราะมีดวงตาที่แปลกประหลาด แลไหนจะผมสีไม๊โอ๊กอ่อน
เพราะเช่นนั้นจึงถูกคิดว่าได้ยินเสียงของพระเจ้า บอกว่าเป็นเด็กที่พิเศษกว่าใคร
โง่เง่า พ่อแม่ข้านั้นโง่เง่าสิ้นดี
ข้าไม่แม้แต่จะเคยได้ยินหรือเห็นใดๆทั้งนั้น
แต่เพราะพวกเขาบอกมาแบบนั้น ข้าก็ยินดีจะไหลตามไป