//=time() ?>
⚠️สปอยเนื้อหามังงะ143-161
เสียงฝีเท้าย่ำลงน้ำหนักเดินบนระเบียงไม้ของคฤหาสน์ผีเสื้อดังเอียดอาด
เป็นเสาหลักสัตว์ป่า ฮาชิบิระ อิโนะสุเกะ กลับมาจากภารกิจพิเศษที่นายน้อยมอบให้
ใบหน้าชายหนุ่มสงบนิ่งไม่ได้มีแววซุกซนเช่นแต่ก่อน หัวหมูป่าที่เคยสวมใส่ยามนี้เอามาประดับไหล่แทน
»
สิ่งที่คิด ความจริง
ไม่เจ็บแผลเลยสักนิด แม่!หนูเจ็บ
เรื่องปกติโว้ย ! ไก่มันตีหนูก่อน
“ลอยกระทิง? ทำไมต้องเอาสัตว์ไปลอยวะ”
ไม่เข้าใจอารยธรรมของพวกในเมืองเลยจริงๆ
“....”
อิโนะสุเกะเข้าใจมาทั้งชีวิตว่าฮาโลวีนคือแต่งเป็นผี
วันเมษาหน้าโง่คือหลอกผู้อื่นจนปวดหัว
หรือว่าเขาเข้าใจผิด