//=time() ?>
ผมขอบคุณพวกเขาจริงๆ ที่บอกกับผมว่า 'ขอบคุณที่ทำได้ดีถึงแม้ว่าจะไม่สบายอยู่' การพักอาจจะทำให้ง่ายขึ้นสำหรับผมแต่การเป็นส่วนหนึ่งของทีมมันเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ อาจมีบางทีที่ผมรู้สึกเวียนหัวแต่ผมก็มีเมมเบอร์มีกะรัตที่ทำให้ผมเข้มแข็งพอที่จะผ่านมันไปได้
นั่งเล่นนิ่งๆ ให้พี่เขาจัดผมให้สุดจะน่าเอ็นดู แถมยังเสกหัวใจออกมาจากโคมไฟได้ด้วย สามขวบเก่งที่สุดเล้ย!
รูปนี้เอ็นดูจงุนสุดแล้ว หนูไปแอบหลังจอชทำไมคะ ออกมาเร็วค่ะ เขาเห็นหนูกันหมดแล้วนะ!
▪︎day 96 of 366》
-INSIDE SEVENTEEN ไม่หยุดน่ารักเลยเถอะ กินข้าวก็ยังคงน่ารัก มือคีบเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ น่าอร่อยไปหมด นั่งดูหนูกินเพลินๆ ได้ทั้งวันอ่ะ
: แม่รู้ว่าเราสองคนน่ะพลังเยอะ แต่พ่อเขาน่ะไม่เหมือนนะ
: พ่อพลังงานน้อยเหมือนแม่เหรอ
: เดี๋ยวเถอะ!
: ผมยังเต้นให้จงุนดูไม่จบผมกลับไม่ได้หรอก
: เอาล่ะๆ ไม่ต้องพูดแล้ว และไหนพ่อเราล่ะ
: พ่อกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอครับ
: เปล่านี่!
: แย่ล่ะ! สงสัยพ่อนอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟาที่สตูแหงเลยแม่
คู่พี่น้องต้องคำสาป
หนึ่งเกิดมาเพื่อปลดปล่อย
อีกหนึ่งเกิดมาเพื่อถูกจองจำ
คำสาปจะมลายหายไป
จนเมื่อใครคนนั้นปรากฎตัว...
: เป็นไรฮึ
: เหนื่อย
: เหนื่อยอะไร
: เหนื่อยจะเปลี่ยนชื่อและ
: ก็บอกแล้วว่าให้หยุดเปลี่ยนชื่อเล่นสักที
: ใช้ 'โจชัว' ได้ป่ะ
: ....
: หรือกลับไปใช้ 'โจชยูจี' เหมือนเดิมดี
: อยากใช้ก็ใช้สิ ก็ไม่มีใครว่าอะไรนี่
พ่อค้าร้านข้าวแถวบ้าน แกอวดเมียแกให้ฟังทุกวัน แกว่าแกกลับบ้านเหนื่อยๆ เมียแกก็ชอบมานั่งซบไหล่อ้อนแก แกเล่าไปยิ้มไปน่าหมั่นไส้ นี่สงสัยเลยถามแกว่างั้นทำไมไม่ให้พาเมียมาด้วยอยู่ใกล้ๆ จะได้ชื่นใจเลย เอาเมียมาช่วยทำกับข้าวก็ได้นี่นา พอได้ฟังแกก็หน้าซีด งงว่ะ..
ขอประกาศว่าฮงจีซูโจชัวฮงจอชชี่!!!! ร้ายกาจเป็นที่สุด! ตอนมาบอกว่าจะขึ้นปกเมื่อวานก็คือสวมสเวตเตอร์สีฟรุ้งฟริ้งใส่สร้อยไข่มุกที่เหมือนไปขโมยของเมียมาใส่ แล้วนี่อะไร! คนหลอกลวง! พ่อหลอกหนู!! ทำไมไม่ให้หนูได้เตรียมใจบ้าง!! ก็รู้ว่าพ่อฮอตยิ่งกว่าแดดตอนเที่ยงแต่พอได้เห็นจริงๆ ก็แบบ...
ป่ะ! ไปให้คุณครูตีกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย ซนนัก!!!