//=time() ?>
คู่นี้โคตรน่ารักกก ถึงจะไม่ค่อยได้อยู่เฟรมเดียวกันสองต่อสองเท่าไหร่แต่นางก็ดูแลกันตลอดอะ คุณซังอาเคยบอกคุณฮีวอนด้วยนะว่าชอบคุณฮีวอนมากๆ
อะไรบางอย่างที่เล็กและนุ่มโอบรอบมือผมไว้ สัมผัสนั้นอบอุ่นมากเสียจนลืมคำพูดไปชั่วขณะ ฝีเท้าของพวกเราหยุดลง เราเดินกุมมือกันโดยไม่ได้หันไปมองหน้ากันราวกับว่าแค่นั้นก็เพียงพอแล้ว น่าแปลกที่จิตใจผมค่อยๆสงบลง บางทีความอบอุ่นนี้คงจะเหมือนจริงมากเกินไป
🥹😭ดีจังที่คุณซังอาอยู่ข้างๆดกจา
ตลกตอนเพอร์เซโฟนีนั่งท่านี้ละดกจาคิดในใจว่า'โพสท่าแบบนั้นด้วยร่างยูซังอา ผมกลัวจริงๆว่ากลับไปแล้วจะนึกถึงภาพนี้ขึ้นมา' สรุปกลับมาเจอคุณซังอานางก็นึกถึงจริงๆ แล้วยืนหน้าร้อน5555555 รู้สึกผิดที่รบกวนคุณซังอาอีก หลายอารมณ์มาก5555555 ตอนเดินทางดกจาเลยเป็นคนแบกคุณซังอาขึ้นหลังมาเองเลย
ฉากบรรยายในนิยายมันน่าเขินกว่ามันฮวาอีก เหมือนฉากนี้ก็บรรยายมุมมองดกจาว่า
'ทั้งๆที่หน้าสดเปลือยเปล่าไร้เครื่องสำอาง แต่กลับมองหาจุดด่างดำบนใบหน้ายากเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสัมผัสนุ่มจากไหล่ที่แตะกันหรือยังไง จู่ๆหัวใจของผมก็เริ่มเต้นระรัว'
ใครมาอ่านก็นึกว่านิยายโรแมนติก
ฉากนี้ในนิยายมันบรรยายมุมมองดกจาไว้ว่า
'เป็นเพราะใบหน้าของเธอดูขาวเนียนกว่าปกติหรือเปล่านะ จู่ๆผมก็รู้สึกเขินขึ้นมาก่อนจะรีบหลบสายตาเธอ'
55555555555555เขินเลยดิ โดนดาเมจคุณยูซังอา