//=time() ?>
อ๋าวเจี่ยบอกซามู่ว่าตอนเด็กอ๋าวอี่เคยเจอแม่แค่ครั้งเดียว(ซึ่งก็น่าจะครั้งในรูปนั่นแล)
และนี่ว่าพฤติกรรมเสี่ยวอี่น่าเป็นห่วงมากสำหรับเด็กเล็กเพราะทั้งกับพ่อแม่จะชอบเบือนหน้าหนีหรือหลบตาตลอด มีแต่กับอ๋าวเจี่ยที่จะมองตาแล้วเถียง ต้าเกอควรจะดีใจ
“เจี่ยเอ๋อร์…”
ไปไม่ได้ค่ะเตี่ย หยุดอยู่ตรงนั้นกับกระบองหงอคงนั่นแหละ
ต้าเกอที่กำลังจะหนีเที่ยว+หาแม่ : อยากชวนเสี่ยวอี่ไปด้วยนะ แต่เสี่ยวอี่ไม่อยากไปเนี่ยสิ
หน้าเสี่ยวอี่แบบว่า …พูดตอนไหนว่าไม่อยากไป ไปด้วย ไปด้วย//ตาม
พบเจ้าเด็กเย็นชาไม่จริง1
นี่ก็ไม่หยุดขยี้สักทีเนอะ ชุ้นน่าจะสังเกต ตอนผ่านผมพี่บังเสี่ยวเจ๋อซะมิด ส่วนคนที่เด่นก็คืออออ
รอยแตกผ่ากลางแยกสองคนพอดีอีก วู้ว
‘ถ้าพี่ใหญยังอยู่…’
ถามจริงมีช่องไหนยิ่งกว่าช่องนี้อีกมั้ย ทำกันได้นะ ทำกันได้ นี่แน่ะ
บ้านนี้เขาให้ของขวัญเป็นแต่อาวุธสินะ
อ้อ เสื้อเกราะเกล็ดด้วย
ฮ่วย จากเบาใจไปหน่อยเริ่มกลีบเข้าโหมดเดิม หยุดความคิดนั้นบัดเดี๋ยวนี้อ๋าวเอ้อร์ไท่จื่อ กล้าทิ้งปิ่งหรอม กล้าหรอม ปิ่งปิ่งรักพี่มากนะ ห้าม!!
//ถอนหายใจเฮ้อ
พี่ยังเหลืออีกเจ็ดวันให้นุจิกเปียค่ะพี่ใหญ่
ว่านชา(ฉลาม)เคยบอกว่าองค์ชายใหญ่อ๋าวเป็นพี่ชายที่ใจดีและอบอุ่น
พี่ชายที่ใจดีและอบอุ่นที่ว่า ⬇️
ทำตัวยังกับโจรลักพาตัวเด็กเลยเพ่