//=time() ?>
#eimiko
แม้มิโกะจะคิดว่าตัวเองไหว
แต่จริงๆคือไม่ไหวแล้ว
ยังไงโยวไคก็พลังกายไม่เยอะเท่าเทพอยู่ดี
มิโกะกลายร่างกลับเป็นจิ้งจอกหมดแรงคาตักเอย์
เผลอแป๊บเดียวก็จะงอกเล่มที่ 4 ของโดจินแก๊งสัตว์เลี้ยงมา
เหลือเทคอีกไม่กี่หน้า ช่วงนี้ต้องเร่งปั่นงาน
หาทุนพิมพ์หนังสือด้วย กำลังคิดอยู่ว่าซีรี่ย์ลับๆเล่มสามน่าจะ
ได้เริ่มเดือนหน้าล่ะมั้ง ไม่ก็ถ้าโดมแมวมุดเสร็จคงมานั่งร่างปกละ
#eimiko
หลังจากค่ำคืนแสนหวาน
มิโกะที่คิดว่าทำกันไปหลายรอบแล้วน่าจะพอ
พอหันกลับไปมองเอย์ที่ยังคึกอยู่
ไม่มีตัวเลือกอื่นเลยสินะ
#eimiko
วาเลนไทน์กับเขาบ้าง เขาว่าห้ามสัตว์เลี้ยงกินช็อคโก
มิโกะก็ท้วงว่าไม่ได้กินซักหน่อยแค่จะป้อนใครบางคน
ทางปากเอง เหมือนในนิยายไง
#eimiko ซีรี่ย์เด็กนี่มันร้าย รูทB
จิ้งจอกน้อยกินไปได้นิดหน่อยก็ผลอยหลับไป
ด้วยความเหนื่อยสะสมและยังเจ็บแผลอยู่
มาโคโตะอุ้มมาวางบนตักแล้วลูบเบาๆ
เพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกปลอดภัย
ส่วนเอย์ก็เสียดายเต้าหู้ทอดที่เหลือ
มาโคโตะอุตส่าห์ตื่นมานั่งทำตั้งนานเลยจัดการกินที่เหลือต่อ
#eimiko
พอฟังเสียงมิโกะ เอย์ก็คิดถึงสมัยก่อนที่
มิโกะตอนเป็นจิ้งจอกน้อยขู่ตนฟ่อๆ
จริงๆก็แอบเสียดายนะที่มิโกะตอนนี้ไม่ยอม
ทำเสียงแบบตอนนั้นอีก
มิโกะก็บ่น เรื่องน่าอายขนาดนั้นใครจะไปทำอีกกันเล่า
#eimiko
"ร่างโชกุนนี่ทำให้เอย์มีความต้องการไม่จำกัดด้วยรึไงนะ"
มิโกะที่ฝึกตนมาเยอะยังรู้สึกลำบากทุกครั้งที่ต้อง
รับมือกับเอย์ที่ทุกคืนจะมีความต้องการสูงก็ชอบนะ
แต่ทุกเช้ามิโกะก็มักจะเผลองีบคาโต๊ะทำงาน
#eimiko
พอนึกถึงเรื่องสมัยก่อนเอย์ก็จับหูมิโกะพลางโล่งใจ
ที่มิโกะบาดเจ็บตอนนั้นไม่ได้ร้ายแรงมาก
และไม่มีแผลเป็น เอย์บอกว่าจริงๆตอนนั้น
โมโหมากที่พวกจิ้งจอกน้อยก็เป็นชาวเมืองอินะสึมะ
แต่กลับถูกทำร้ายจากฝีมือคนชั่ว
โดยที่ตนก็มีส่วนผิดที่ไม่รีบหามิโกะตามที่มาโคโตะขอ
#eimiko
งานได้ตามเป้า ขอวาดเล่นซักหน่อย
ก็ยังไม่พ้นเอย์มิโกะอยู่ดี