ก็บอกแล้วไงน้องฮันอุลว่าให้เลือกพี่กอนยอบ ไปคบกับเด็กวัดอย่างไอ้กามินเลยต้องมานั่งกินมาม่าทุกวัน มันพาคุณหนูไปลำบาก ป๊าเลี้ยงคุณหนูมาให้กินแต่อาหารดีๆ มีเชฟคอยทำให้ตลอด พี่กอนยอบพาไปกินโอมากาเสะทุกอาทิตย์ พอไปคบกับไอ้แว่นได้กินแต่ซูชิหน้าแองกรี้เบิร์ด
ไอ้ตี๋แทงพลูจำเป็นต้องหล่อขนาดนี้ปะ
ก็เธอมันเด็กอินเตอร์ ได้แต่มองแต่ไม่กล้าจีบ ทุกคืนก็ต้องเอาเก็บไปเพ้อ ฉันแค่เด็กวัดคงไม่กล้าดี
ตามนั้น
แม่น้องฮันอุลร้องไห้กันทั้วโลกแล้วตอนนี้
“ปะป๊าบอกว่ายังไง ถ้าหนูกินแล้วหนูต้องแปรงฟันให้สะอาด ถ้าฟันผุขึ้นมาจะมางอแงไม่ไปหาคุณหมอไม่ได้นะลูก” “หนูขอโทษ” “โถ่ลูกสาวของป๊าจะร้องไห้ทำไมคะ เดี๋ยวป๊าโดนม๊างอนนะลูก ไม่เอาไม่ร้อง” “ก็ปะป๊าดุ” “โอ๋ๆ ป๊าขอโทษค่ะเจ้าหญิง มาให้ป๊ากอดโอ๋เร็ว”
“ห๊า มะม๊าจะซื้อช็อคโกแลตให้หนูจริงๆ หรอ หนูกลัวปะป๊าดุ” “ปะป๊าไม่กล้าขัดใจมะม๊าค่ะ” “ก็ปะป๊ารักมะม๊า” “มะม๊าก็รักปะป๊าค่ะ รักหนูด้วย” “มะม๊าซื้อมาเยอะๆ เลยได้ม้าย หนูสัญญาว่าจะแปรงฟันให้สะอาด” “เก็บเป็นความลับแค่เราสองคนนะคะ” “โอเง”
กามินฮันอุล คู่รัก supremacy
