//=time() ?>
ปีที่แล้วกับปีนี้ อารมณ์เหมือนกงชิมช็อคโกแลตแล้วก็กลับมาอนุรักษ์นิยมอะ 555
แต่บางทีเปานุ้งต่ายอาจจะไส้ช็อคโกแลตก็ได้…มั้ง…
สิ่งที่ฉันขำคือ ในขณะที่เคยะกับโทมะพูดเรื่องช็อคโกแลตตรงตามเทศกาล อากงของเรา be like จิบชาชมวิวกันเถอะ ลูกหลาน 55555555555555
ปู่จ๋ากินอะไรน่ารักเชียว แงงง
คิดภาพปู่หม่ำซาลาเปา(?)กระตุ่ยแล้วน่ารักใจฟู แงงงงง อากงตะมุตะมิ 🥺😭😭❤️
พูดถึงนกของปู่ ในโปรไฟล์บอกว่าเป็นนก thrushes ลองเสิร์ชรูปดูเขาว่าเป็นนกเดินดง มีหลายชนิด หลายสี แต่นั่นแหละค่ะ ปู่จงของเราต้องเลือกชนิดที่แพงที่สุดเอาไปเดินเล่นด้วย
แล้วพอมองหน้าเขา ทุกคนก็จะลืมไปเองว่านี่มันงานอดิเรกโคตรจะปู่ (…)
จะว่าไป ปู่เคยบอกว่าตัวเองความจำดี คือแกความจำดีมากจริงๆ เรือเข้าออกท่าวันละกี่ลำจำได้หมด ประวัติศาสตร์หลีเยว่ 3700 ปีจำได้หมด บ้านไหนเคยทำอะไรมาก่อน ประเพณีนี่นั่น ไม่เคยลืม ปู่อยู่ในโลกมา 6002 ปีมีความทรงจำเยอะมาก แล้วไม่เคยลืม เชื่อว่าปู่ไม่เคยลืมจริงๆ…
ยกเว้นลืมพกตังค์ (…)
(แต่เห็นมือยักษ์บอสไรเดนแล้วคือนึกถึงมือยักษ์หินของปู่…
รึอนาคตจะ…
…
…
บอสปู่……)
ชอบเรื่องผมเซินเฮ่อไม่ได้เป็นสีขาวแต่แรก แต่เพราะหวีที่อาจารยมอบให้ นางหวีสามครั้งแล้วผมก็เปลี่ยนเป็นสีขาว
หวีแรกสื่อถึงการตัดกังวล หวีสองสื่อถึงการละทิ้งสุขและเศร้า หวีสุดท้ายคือเดินทางเซียนจนแก่เฒ่าไม่คิดเสียใจย้อนกลับ
แต่พอกลับมาดูดีไซน์นาง มันยังเหลือสีดำที่ปลายอะ แบบ 😭😭