//=time() ?>
minsan sa sobrang tagal na nating lumulubog, hindi na natin kilala ang paglutang. walang pinagkaiba ang ilalim sa ibabaw ng mga ulap. walang pinagkaiba ang mga bituin sa mga bula.
walang mga espirito dito sa libingan.ang tanging multo dito ay mga alaala ng mga yumao. nakalutang sa ibabaw ng mga nitso at puntod, di malaman saan itatabi at itatago. mga limot na pangalan at tawang pinabayaan na ng mga patay dahil pinabayaan na rin sila ng kanilang mga iniwan
“there was no place for me, so i had to make one for myself...”
tahimik ang ilog ng pantas tuwing sasapit ang kwaresma. tahimik din nag-aabang sa ilalim ang mga Dakutin.
isang kolaborasyon kasama si @kolokomiks at kaniyang mga dakutin