Kendi başına, yalnız, yalnızlığın efendisi; melankolinin kökeni ve gücün doğuşu. Her an her şey olabilen ve her an her şey olabilmekten vazgeçebilen. Duyu ve düşüncelerle örülü hazineler yatağına dönüşebilen buradalık.
(Resim: Franz v. Stuck / Luzifer)
(H. Ibrahim Turkdogan)
Yüksek Zamanlar (2)
Tanrı: “Fiat lux!”
Cezam sonsuz cehennem olacaksa, suçum sonsuz ateş olmalı!
Tanrı: “Işık olsun!”
(Resim: F. von Stuck / Inferno)
(H. Ibrahim Turkdogan)
Tanrının bileklerinden tuttuğunu sıradanlaşan bir coşku çığlığı eşliğinde duyuran S. Zweig vardı. Keten ve kadifenin gambezon birlikteliği kuşku duymaz gerçek bir toplumun bir şairi çalkalamasından ileri gelir. Bir kuşanmadır bu!
Arthur Rimbaud: "Gecenin mahremiyetini yırttım."
Averoigne (2018) - Santiago Caruso
Illustration for the tale by Clark Ashton Smith
"Descartes, tekbenci yöntem gereği ortak-oluşu sorgular.
Sonuç: Birey=yalnızlık ve Bataille erotizmi.
Bataille’ın kutsaldan müstehcene, şefkatten pornografiye kadar sunduğu iç deney felsefesi bu çıkmazın yarattığı aşırılıklar denizidir."
(Foto: “Köprü Üstü Aşıkları” / H.İ.T.)
