ManiZ | Vgen comm open!!さんのイラストまとめ

เนื้อเรื่องคร่าวๆ ก็คือคนในโลกนั้นแหละ รับฝากตัวทั้งหลายแหล่ที่คนเลี้ยง อัญเชิญ หรืออะไรก็ตาม ไม่ค่อยกล้าคุยับคนเลยอาศัยอยู่ทุ่งหญ้าใกล้ตีนเขาห่างไกลหมู่บ้าน มีแค่นักผจญภัยที่รู้จักหรือผ่านทางแถวนั้นแหละที่เจอ

สโลแกนคือ การันตีความสุขที่เจ้านายของท่านจะได้รับ(...)

แบบว่าหาอะไรทำระหว่างเรียนที่ไม่ใช่งานวิชาอื่นนั่นแหละ ทำงานแล้วไม่มีสมาธิเรียน วาดเล่นยังพอมี

ภาพสี 1 หน้าคือลองเทสสีกับฝึกวาดเฉยๆ วาดหน้าสีหน้าแรก และเพราะวาดหน้าแรกมันก็อาจจะมีอะไรเพี้ยนๆ แปลกๆ หน่อยโดยเฉพาะท่าทาง นั่งแก้ท่านี้อยู่นานมาก ///ร้อง

สาดแสงแห่งสีสันบนโลกอันเปล่าว่าง ส่องสว่างนำทางสู่ความสดใสเบื้องหน้า และหวังว่าพลังแห่งมิตรภาพของพวกเราจะคงอยู่ตลอดไป

ไม่มีอะไร แค่แก้บนด้วยการสาดสายรุ้งวิ้งๆ เฉยๆ...จริงๆนะ...

M for Marine!!

ตอนแรกจะเอารูปนี้เป็นรูปปก แต่มีจุดที่แปลกๆ หลายจุดมาก เลยเทแล้ววาดใหม่ดีกว่า

พื้นหลังก็ลองบรัชที่พึ่งซื้อมาด้วย

อืมม ดูครึ้มๆ แปลกๆ แหะ ช่างเถอะ

อยากเอางานลงมากกว่านี้ แต่ช่วงนี้งานหลวงเยอะ งานลับก็เยอะ เปงเส้า ;;

วาดไว้นานแล้วเพิ่งเห็นว่าลืมลง(ปะ?) เอาจริงก็จำไม่ได้แล้วด้วยว่าจะเขียนแคปชั่นว่าไง 555

จำได้แค่ประมาณว่า

"ฉันไม่รู้หรอกนะว่าจะต้องทำยังไง ฉันไม่ได้ฉลาดหรือเก่งพอจะพาทุกคนออกไปจากที่นี่ได้ แต่ฉันเชื่อว่าพวกแกทำได้ เพราะงั้นตั้งสติแล้วหาทางออกไปจากที่นี่ซะ"

เรามันเด็กดื้อไม่ตั้งใจเรียน แอบวาดรูปเล่นในคาบ //โดนตี

หน้าตาดูเปรี้ยวตีนมาก ของจริงโดนเซนเซย์ซัดล้มตั้งแต่ลุกขึ้นออกจากบังเกอร์ไปกันคนละดอก

"...นี่"

"ยังจำได้ไหม เรื่องเมื่อตอนนั้นหน่ะ"

"..."

"ฉันขอโทษ"

"ถ้าตอนนั้น ฉันไม่..."

"..."

"อะฮะฮะฮะ บ้าจังนะ เผลอร้องไห้อีกแล้วหล่ะ"

"ฉันคิดถึงนายนะ..."

"ฉันหวังว่า วันนึง เราจะได้กลับมาพบกันอีก จริงๆ นะ..."

...

"..ได้ใส่ของแพงๆ แบบนี้ ทำตัวไม่ถูกเลยแหะ"

"แถมยังเอาชุดของผมไปใส่อีก รู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูกเลยหล่ะ..."

"เลิกลักจัง หวังว่าเค้าจะไม่ว่าอะไรนะ ;;"

"นายหน่ะ จะช่วยจั..."

"..."

"ล้อเล่นหน่ะ"

"ฉันแค่จะแวะมาทักทายเฉยๆ"

"..."

"ช่วงเวลาที่ผ่านมา ฉันสนุกมากเลยหล่ะ"

"ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ ได้พบเจอกับผู้คนมากมาย"

"ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านดีร้าย"

"อ่า แน่นอน ฉันยังคงรักษาสัญญาที่ให้ไว้"

"ถึงบางทีจะมีเผลอ มีลืมไปบ้างก็เถอะ"

อะไรเล็กๆ น้อยๆ ฮีลตัวเองสักหน่อย

หิวเอง สร้างเอง เสพเอง เข้าใจได้