//=time() ?>
สงสารน้องอะ แกมาหั่นแตงกวาน้องทำไม น้องอุตส่าเอาแตงกวามากินด้วย เหมือนเด้กเร้กพกของกินเล่น เลวมาก หนูจงอดกินเบยง่ะ
ในเรื่องคือพี่คิมดูเป็นคนแบบหน้าตาพอใช้ได้เป็นคนหน้าบ้านๆอะ อิเหี้ยเอ๊ยแต่บ้านกุไม่มีหน้าแบบนี้นะ เดินตั้งแต่ปากซอยยันสุไหงโกลกก็ยังไม่เจอ บ้านจริงค่ะ หมายถึงกุเนี่ยยกทั้งบ้านและที่ดินให้พี่เค้าได้เรย
ยอมให้เธอเป็น My queenให้เธอเป็น Queen ของฉันคนเดียวและฉันก็คือราชา
แต่เธอดันไปกับโจรสลัดที่ยศมันแค่กะลาสี
รักพี่ไข่นุ้ยคนเดียวนะพี่ ไข่อื่นเป็นโหลมาโชว์ไม่ผ่าน น้องไฝ่น้องฝันก็เพียงไข่พี่ ไข่นุ้ยคนนี้คือยอดดวงใจ
เขาว่าตระกูลชิโระโอนิเลี้ยงหมาบ้าอยู่หนึ่งตัว ไว้ใช้คุ้มกันคุณหนูจงกอนทายาทรุ่นต่อไปของชิโระโอนิและสังหารคนที่ปองร้ายตระกูล แต่วันหนึ่งจงกอนกลับเป็นคนสังหารตระกูลของตัวเอง จงกอนไม่ใช่ทายาทอีกต่อไป หน้าที่ตามล่าเขาจึงเป็นหน้าที่ที่หมาบ้าอย่างคิมจุนกูต้องทำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
: ถ้ามีเงินก็พอจะคุยกันรู้เรื่องนะครับ งั้นคุณจงกอน อยากให้ผมทำอะไรให้ล่ะ
: แค่ฆ่าคนที่อยู่ในรูปก็พอ
: คิมจุนกู? ความจริงไม่ต้องถึงมือผมก็ได้นี่ครับ หรือคุณฆ่าเขาไม่ลง?
: ไม่ใช่เรื่องของคุณ
: ผมจะหาวิธีฆ่าเขาครับ แต่เขาไม่ใช่คนที่จะฆ่าได้ง่ายๆ เงินแค่นั้นคงไม่พอ
: จะเอาอะไร
: ^_^
: นี่ ซองจุน ไปข้างนอกกันเถอะ
: ผมเป็นพี่คุณตั้งหลายปีนะครับ ช่วยอย่าเรียกชื่อห้วนๆจะได้มั้ย
: ซองจุน เร็วๆ
: เห้อ พี่ยังทำงานอยู่เลยนะจุนกู ไปไหนไม่ได้หรอก
: ช่างหัวงานมันสิ ค่าตัวเจ้าของร้านเท่าไหร่ล่ะ เดี๋ยวจะเอาเงินมาจ่ายเอง