//=time() ?>
"ที่รัก..."
"ช่วยหยุดแกล้งน้องชายของท่านแล้วทำให้พระองค์เข้าใจผิดเรื่องใช้ความรุนแรงคือการเล่นเถอะ.. เพราะงั้นท่านต้องอ่อนโยนกับน้องให้มากขึ้นหน่อย"
"อย่างน้อยก็ใจดีกับน้องถือเสียว่าทำเพื่อข้าได้รึไม่?"
วรเดชมองด้วยสายตารอคำตอบ
@Kosol_th คนโดนประคองขึ้นมาอย่างรวดเร็วแอบมึนเล็กน้อยเพราะแรงกระแทกก่อนหน้านี้
"ห่ะ... คือ..หน้าละมั้ง"
วรเดชตอบแบบ งง งวยมือลูบใบหน้าตัวเองก่อนจะจมูกที่ แดงแป๊ด เพราะโดนกระแทกพื้นห้องไม่ก่อนหน้านี้
"เจ็บ..."
น้ำตาคอยๆคลอเบ้าเพราะเจ็บปลายจมูก
@Kosol_th " ที่รักใจเย็น! ก่อน! "
วรเดชสะดุ้งไม่นึกว่าจะตบะแตกไวขนาดนี่อุสาอยากจะแกล้งอีกสักหน่อยแท้ๆเชียว!!
ไอ้คนโรคจิต!!
ทำไมทนไม่ได้หืมม!
มือเรียวปิดปากอีกฝ่ายด้วยใบหน้าแดงหูแมวลู่ลง
"เขายังไม่สบายอยู่เลยที่รักต้องอดทนหนา"
ทำหน้าออดอ้อนหูหางลู่ลง
@Midoriy___Bot "เสียมารยาทไปซะแล้ว"
"ฉันขุนวรเดชนะจ้ะหนุ่มน้อย"
วรเดชยิ้มเอ็นดูความประมาทของเด็กชายตัวน้อยตรงหน้า
"จริงๆจะเรียกพี่สาวคนสวยก็ไม่ว่ากันนะจ้าถือว่าทำความรู้จักแล้วคนกันเอง"
วรเดชหรือพริ้นซ์นอนตาแบ๊วนอนไม่หลับยามค่ำคืน
ตัวขยับพลิกไปมาอย่างกว้างขวางโดยปกติมักติดอีตาบ้าคลั่งรักนอนกอดทุกคืน
แต่เมื่อคืนนี้ที่นอนจะกว้างกว่าปกติ
เฮ้อ....
ทำไมโหวงเหวงนี้นะ
ทั้งๆที่วันนี้เหมือนจะเป็นวันอิสระของเขาแท้ๆ ไม่รู้ผิดไข้หรือเปล่าที่ทำให้เขาเพ้อเจ้อแบบนี้ *
@Sumoreki_ "อุ้ยตายปากหวาน"
"เขาไม่ได้กะจะว่าแบบนั้นแค่แบบไม่เคยเจอใครตัวใหญ่แข็งแรงขนาดนี้มาก่อนก็เลยตกใจนะสินึกว่าเป็นเทพ"
มือเรียวยกขึ้นปิดปากเขิล
"ข้านะชื่อขุนวรเดช แต่ท่านจะเรียก คนงามก็ได้ข้าไม่ถือ"
"อะไรของที่รักเนียยบดึกป่านนี้แล้วไม่อายชาวบ้านแขกเรือนเคียงเลยเหรอ!!!!"
อีตาบ้านี่พอยอมเล่นด้วยหน่อยชักจะไปใหญ่แล้ว!!!
หัดอายมั้งเถอะพ่อคุณ!!!
วรเดชบ่นในใจ https://t.co/E3cztYyLFd
@CrocodileCG_ "อิวาน??? คร่าฟ??? หมายถึงใครกันล่ะนั้นนะไม่รู้จักยะ"
"ข้านะชื่อ ขุนวรเดช จะเรียก วรเดช ก็ได้ว่าแต่นายเองก็ไม่ใช่คนแถวนี้ไม่ใช่หรอยะ"
ดวงตามองคนแปลกหน้า
โห... สูงยั่งกะเสาไฟฟ้าเดินได้ดิฉันกลัวค๊าาาาา
ดูๆไปก็หล่อนะแต่อันตรายชอบกลกะเทยขอไม่อยู่ใกล้ล่ะกันนะ
@Kosol_th "ไม่เอาไม่ต้องมาคุยกับข้าเลย!!!"
วรเดชโวยวายห่อตัวเองไว้กับผ้าห่มเพราะความอับอายที่เผลอตดต่อหน้าผู้ชาย
แถมยังเป็นคนที่ไม่อยากทำพลาดใส่ใากที่สุดอีก
กรีี๊ดดดดด แกทำอะไรอีหญิงงงง----
@Kosol_th "หมอก็แค่บอกว่าท้องข้ามีลมเยอะข้าเลยท้องป่องจนปวดไม่หาย"
วรเดชเอ่ยบอกตามที่ได้ยินมา
"เขาบอกถ้าข้าผายลมก็จะหายไม่ก็ลมออกจากปาก.. แต่ข้าดันไม่ออกสักทางนะสิ"
"ตอนนี้ข้าเลยยังปวดท้องอยู่เลย"
@WilliamM0riarty "ตายแล้วชมกันแบบนี้เขาเขิลแย่"
"แบบว่าชุดเขานะน่ะสั่งตัดมาโดยเฉพาะเลยล่ะโดยปกติถ้าไม่ใช่พวกขุนนางก็จะสั่งแบบนี้ไม่ได้"
วรเดชเอ่ยออกมาแบบขะเขิลแม้ในความเป็ยจริงที่รักจะเป็นคนสั่งทำให้หมดเลยก็เถอะรวมถึงรองเท้าคู่สวยก็ด้วย
"อยู่ๆก็ปวดท้องหนึบๆ... แย่ล่ะ.. ปวดไม่หายเลยโอ้ย... ย"
วรเดชกุมท้องตัวเองโวยวายออกมาเมื่อรู้สึกแน่นช่วงระหว่างท้องน้อยแบบไม่คาดคิด
"โอ้ยๆๆ ปวด เย--* แม้--- เอ๊ยยย!"
"โอ้ยปวดโว้ยยย!!!"
@izuki2310s_ "อะไร"
"มองแบบนั้นจะหาว่าข้าแปลกหรอ"
วรเดชกันมาดุแบบรู้ทันความคิดเด็กหนุ่ม
@Isshiki_Toto "ตายแล้ว"
"น่ารักจังแบบนี้หวังพึ่งคุณตำรวจตัวน้อยแล้วสิจ้ะเนี่ย"
วรเดชยิ้มหวานให้ด้วยความเอ็นดู
"..... โอ้ย"
วรเดชตื่นขึ้นมาพร้อมอาการปวดเอวและอื่นๆอีกมากมายกายกอง
"เมื่อยตัว ปวดตัว ตัวรอยไปหมดแล้ว"
หน้าหันไปมองตัวตนเหตุ
{ไอ้เวรเอ้ย!!!}
เท้าเรียวยันถีบคนนอนข้างๆด้วยความหมั่นไส้ด้วยความโมโห
@Kosol_th {อีตานี้ได้ทีเอาใหญ่เชียวนะ}
{อ่ะๆ.. จะตามน้ำให้สักหน่อยแล้วกัน}
วรเดชแกล้งทำเป็นนิ่งเมื่อปลายนิ้วหยาบลูบไล้ตรงริมฝีปากเขาแกล้งเอนตัวลงไปนอนราบที่เตียงก่อนจะยิ้มมุมปากยั่วยวนออกมา
"ถ้าอย่างงั้นข้าก็อยากรู้จังว่าท่านจะใบ้แบบไหนให้ข้ารู้กัน"
แววตาใสซื่อเมื่อกี้สลายหายไป*
"ตายแล้ว!"
หันไปตบๆแป้ง(?)เสริมสวยก่อนหันกลับมาหา
"ขออภัยที่เสียมารยาท"
" ข้ามีนามว่า ขุนวรเดช ท่านจะเรียกข้าว่า วรเดช ก็ได้ข้ามิถือ"
ขยับส่งสายตาเอ็นดู ปิ๊งๆ https://t.co/dsr24XmNZa
"คืนนี้???"
"คืนนี้ท่านจะพาข้าไปพายเรือที่แม่น้ำหรือ? ที่รัก"
วรเดชแกล้งทำหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ไม่่รู้ความหมายของบุคคลหน้าดุแต่มในใจ
{โอ้ยยยยยย.. พ่อคุณ!}
{เห็นใจดีหน่อย ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยะ
คิดว่ารู้รึไง.... ตาหื่นกามนี้} https://t.co/K158MHErUD
"ที่รักพยายามเข้าล่ะ"
วรเดชเข้ามาให้กำลังใจตาคนหน้าดุที่มีท่าทีบอกบุญไม่รับ
"แล้วอย่าลืมใจดีกับพวกเด็กๆด้วยล่ะ"
"แล้วก็ยิ้มเยอะๆข้าชอบตอนท่านยิ้มนะ" https://t.co/dV39hNMP42
"ไม่ไหว... คุยกับชะนีพวกนี้ทำข้าปวดหัวเหลือเกิน"
"เจ้าของร้านป่าเถื่อนข้ารับมิได้"
วรเดชเนียนซบอกหนุ่มๆในสเปซ