//=time() ?>
“ไม่เมื่อยคอรึไง จ้องจนคอจะแหงนขนาดนั้น”
พาดแขนไปกับพนักเก้าอี้
อืม—หน้าคุ้นๆ แฮะ
“โตมาดีๆ อย่าเที่ยวไปจ้องใครในที่สาธารณะแล้วกัน” https://t.co/8LXhmnX1yz
จู่ๆ ก็รู้สึกคุ้นหน้า
“เจ้าหมอนั่น ใช่หนึ่งในการบ้านที่นายเคยไปทำมารึเปล่า?”
@MatthxwRaynor_ https://t.co/Hqh1CFvyiE
@MatthxwRaynor_ จินยกมืออีกข้างลูบใบหน้าก่อนยื่นไปรับช่อดอกไม้มาถือไว้
รอยยิ้มผุดขึ้นเมื่อนึกถึงภาษาดอกไม้ไร้สาระ จำได้ลางๆ ว่ามียัยเด็กคนหนึ่งเคยพูดเรื่องทำนองนั้นให้เขาฟัง — คิดว่านะ
“ถ้านี่เป็นแผนหาจังหวะสร้างอารมณ์ให้ฉันล่ะก็ เราตัดภาพไปที่ห้องเลยก็ได้ อย่าเสียเวลามาทำอะไรไร้สาระตรงนี้เลย”