//=time() ?>
"ฉันไม่คิดว่าตัวเองเนื้อหอมเลย"
วันวาเลนไทน์อะไรนั่น . . สำคัญด้วยงั้นเหรอ หากมาถามหาวิธีทำให้ตัวเองกลายเป็นหนุ่มฮอตกับเขา ก็คงไม่ได้คำตอบ
ก็ตน . . ไม่ได้เนื้อหอมเลยแม้แต่น้อย
ㅡ
Special Sevice : Valentine's day & 3,000 followers
🌊 : 13 Feb - 15 Feb
* DO NOT REPOST *
กำลังสวมใส่เครื่องแบบของอะไรอยู่ ?
คิดพลางหลุบสายตาสำรวจชุดเครื่องแบบที่ตนสวมใส่ด้วยความไม่คุ้นชินนัก แต่ถึงกระนั้นก็ดูจักขยับตัวได้คล่องแคล่วเช่นเดียวกับชุดหน่วย
แต่ก็ไม่คุ้นชินอยู่ดี
สองมือกำธงทั้งสองเอาไว้แน่น ก่อนจักชูขึ้นมาดูด้วยความงุนงง ถึงแม้นใบหน้าจักเรียบเฉยอยู่ก็ตาม
' กลับมาแล้ว '
จบสิ้นเสียทีสำหรับภารกิจที่ยาวนานลากเป็นสัปดาห์ ฟังดูมิช้ามินาน ทว่าในความรู้สึกกลับช่างยาวนานเสียยิ่งกว่ากระไร
สะสางภารกิจ แลพักฟื้นร่างกายได้อย่างเต็มที่ ไร้ซึ่งบาดแผลใดๆ คงเป็นเวลาอันเหมาะที่จักเอ่ยได้อย่างเต็มปากว่ากลับมาแล้ว
แต่ก็มิเอ่ยไป
#.NewProfilePic
🌊,
มีที่มาที่ไปอย่างไร?
เขาอยู่กับพี่สาวโดยอาศัยมรดกของพ่อแม่ที่ป่วยตายทิ้งไว้ให้ เขาบอกคนรอบข้างว่าพี่สึทาโกะโดนอสูรฆ่าตาย เลยโดนหาว่าป่วยทางจิต ในระหว่างที่ถูกพาตัวไปหาญาติที่เป็นหมอในที่ห่างไกล เขาหลบหนี และเกือบตายในป่า และได้นายพรานที่รู้จักกับอุโรโกะดาคิช่วยเอาไว้
"....?"
ความรู้สึกเหมือนกับมีมือของใครสักคนกำลังวางอยู่บนศีรษะ ถึงกระนั้น . . โทมิโอกะก็มิได้หันไปมอง ใบหน้ายังคงนิ่งเฉยเป็นปลาตาย เสมือนมิรับรู้สิ่งใดแลมิได้สนใจ
อาจจักแค่เมื่อยมือแลวางไว้เป็นการพักมืออีกอย่างหนึ่งก็ได้
ถึงจักรู้สึกเหมือนโดนดึงแปลกๆ
#.NewProfilePic 🎄
"...."
ไร้แสงตะวันสาดส่อง แต่ผู้คนกลับสัญจรไปมาเต็มพื้นที่ถนน เสียงพูดคุยสอดประสานกันเสียจนน่าหนวกหู ยามนี้ก็ยังคงครึกครื้นนัก
โทมิโอกะทำเพียงยืนนิ่งก่อนจักกวาดสายตามองไปรอบบริเวณ ยามนี้ก็ยังคงไร้วี่แววของอสูร หรือที่นี่ . . จักมิมีอสูร ?
ผิดพลาด ? จักผิดได้อย่างไรกัน
"ราตรีสวัสดิ์"
หากยังมิรีบกลับเข้าเรือนไปพักผ่อน ระวังจักโดนอสูรจับไปเป็นอาหารเสีย แต่ถึงอย่างนั้น . . ตนมิปล่อยให้ถูกกินหรอกนะ
หน้าที่ของตนคือกำจัดอสูรให้สิ้นซาก
จักมิให้ผู้ใดต้องตกเป็นอาหารอันโอชะของพวกมันอีก เพราะฉะนั้นพวกเจ้าทั้งหลายควรรีบเข้าเรือนเข้าห้วงนิทราไปเสียให้ไว