//=time() ?>
"นะ...นึกไม่ออกเลยสักกะเรื่อง"
พึมพัม https://t.co/qiOtDirEgx
@Kosol_th ตายอยู่ๆก็โดนดันลงนอนเฉยเลย... สงสัยจะอยากได้รางวัลจัด
เพราะช่วงนี้ดันยุ่งๆจนไม่คอยมีเวลาแถมเมื่อวานก็หลับก่อนด้วยเลยช่วบไม่ได้อดอวดชุดนอนไม่ได้นอนเลย
"เช่นนั้นก็ต้องรีบดับไฟหนา"
"มิงั้นข้าคงมิมอบให้ท่านตอนนี้ดอก"
เขาแกล้งเอ่ยหยอกเย้าท้าทายอีกฝ่ายด้วยแววตาเชิญชวน
@Kosol_th "แต่สันนี้ข้าเมื่อยข้ายิ่งนัก"
"ข้าอยากได้ใครสักคนมาอุ้มพาส่งข้าเข้าเรือนจังเลยหนาข้าคงใจเต้นแรงเป็นแน่...."
วรเดชแกล้วหรี่ตามองส่งสายตาให้อีกฝ่ายแบบมีใน...
@Kosol_th "ก็ท่านคุยงานกับเจ้ากรมท่าข้าจักไปกล้าขัดได้ยังไง"
แกล้งตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จแกล้งเอาคืนหนูผีที่แกล้งไม่ให้ตนนอนอืดเมื่อบ่ายบอกแล้ว
แค้นนี้กะเทยต้องชำระ!!!
ห่ะ????
โดนประคองมาแบบ งง งวย วดฟ???
คือหนูแกล้งตายไงแล้วพี่คือเป็นห่วงอะไรเวลานี้ค๊า!!! โอ้ยยยย! กะเทยอยากจะบ้าตาย!
"ห่ะ?? ที่รักท่านหรือ???"
แกล้งเนียนไปก่อน-- https://t.co/YZiBR44jgB
@WanthongBotTH "งั้นหรอของฉันเองก็ยังปวดๆหัวอยู่ถ้าให้เล่าก็คงไม่หมด"
"แต่ที่แน่ๆเจอแต่พวกประสาทแดก"
"เห้อ...."
วรเดชถอนหายใจ
"ของเธอเองก็น่าจะมีนะพวกผู้ชายประสาทแดกนะ"
@Kosol_th มองดูไม่มีเสียงตอบรับก็เลยเดินเข้าไปหาโดยปิดประตูไว้สนิทเข้าไปหาแล้วฟุบนอนลงข้างๆ
สงสัยจะเหนื่อยช่วยไม่ได้นะ
เขาขยับเข้าไปนอนใกล้ๆมองดูใบหน้าคมเข้มของอีกฝ่ายก่อนจะมองมือ
แล้วยกมือกุมมืออีกฝ่ายเอาไว้หวังว่าอีกฝ่ายจะไม่นอนฝันร้ายอีกแล้วคราก่อนล่ะนะ
@WanthongBotTH "ก็ดูจากการขาดรองพื้นที่ไม่น่ามีง่ายๆในยุคนี้แล้วแถมเรายังคุยกับรู้เรื่อวถูกคออีก"
"ข้าก็คิดว่าใช่"
"สรุปเจ้าเองก็มาสิงร่างคนอื่นด้วยสินะ"
มองจากสีหน้าอีกฝ่ายก็พอจะเดาออกเลยว่าใช่แน่ๆ
@WanthongBotTH "ก็ที่รักข้ากลับมาจากราชการแล้วนะสิ"
"เห้อ.. สงสัยพรุ่งนี้ข้าไข้ขึ้นแง้มๆ ฮึกคิดแล้วปวดสะโพก"
วรเดชบ่นออกมา
"โถ... ที่ึัรัก"
"อย่าไปตีกับน้องท่านเลยน้องควคิดถึงท่านเพราะงั้นก็พูดจาดีๆกับฝ่าบาทหน่อยสิเดียวเขาน้อยใจเอาแล้วแผนการจะไม่เดินนะ"
กระซิบ @Kosol_th